لاجرم

بود طبع زنگی وارون پلید لاجرم در تلخ و شیرین عکس دید

آب شوق از چشم سعدی می‌رود بر دست و خط لاجرم چون شعر می‌آید سخن تر می‌شود

چشم ما روشن به نور روی اوست لاجرم من دوست می بینم به دوست

به نظر آناکسیماندروس، چندگانگی که به صورت ضدهای همترازی چون خشکی و تَری، سردی و گرمی و… نمایان است، نمی‌تواند در یکی از ضدها خلاصه شود؛ زیرا اگر یکی از ضدها اصل قرار بگیرد، لاجرم باید بر سایرین چیره بشود و تعادل طبیعت را به هم می‌ریزد.

از کرم بنواخت ما را یار ما لاجرم بالا گرفته کار ما

خاک توییم لاجرم در ره عشق تو ز ما گرد برآمد و ز تو بوی به ما نمی‌رسد

یافتم ملک و صورت معنی لاجرم پادشاه بحر و برم

لاجرم هر موی بر اندام من شد چون زبان تا بدان گاهی دعا گویم ترا گاهی ثنا

لاجرم یافت بیش از اندازه فیض بر فیض و تازه بر تازه

به باور الکمئون تن آدمی بدین جهت از میان می‌رود که نمی‌تواند آغاز را به پایان گره بزند؛ یعنی اینکه حرکت تن به صورت خط مستقیم بوده و لاجرم نمی‌شود پیری را به کودکی پیوند زد. اما روح که دایره وار حرکت می‌کند، می‌تواند پایان را به آغاز گره بزند؛ چراکه در محیط دایره نقطهٔ آغاز و پایان یکی است.

دیگران گر خلاف او کردند لاجرم حالشان پریشان است

به مراد پدری وین ز قوی دولت تست لاجرم چون به مراد پدری بر بخوری