سه تار

معروفترین آن‌ها دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس است که هم‌اکنون در پاریس، در کنار سن در نزدیکی موزه لوور در شماره ۱۴ خیابان بناپارت (در منطقه ۶ پاریس) قرار دارد. این مدرسه تاریخی بیش از ۳۵۰ سال دارد و بسیاری از بزرگترین هنرمندان در اروپا را تربیت کرده‌است.

در سازبندی این ارکستر، سازهای ایرانی نظیر؛ تار، سه تار، سنتور، کمانچه، نی، تمبک، دف و … نقش اصلی را ایفا می‌کنند اما سازهای غربی نظیر؛ کلارینت، ویلن، ویلنسل و… هم در بعضی قطعات، ارکستر را همراهی می‌کنند. در برخی اجراها فقط از سازهای غربی، به‌ویژه ارکستر زهی بهره گرفته شده‌است.

برکن بسر ناخن تیز از دل بیرحم از بیخ دو تاری و سه تاری پسرا ریش

در سه تاریکی شناسی باد خر چون ندانی مر مرا ای خیره‌سر

علاوه بر استادی در شعر، وی استاد سه تار هم بود.

در سه تاریکی نگارد صورتی چون آدمی آن گهٔ بر وی پدید آرد خط و زلف و عذار

او از ابتدا نبوغ خود را در آموختن نشان داد و چند کلاس را یک مرتبه بالا رفت و در ۱۵ سالگی دیپلم گرفت. او در ۱۹۳۹ از دانشگاه کلمبیا فارغ‌التحصیل شد. در سپتامبر ۱۹۴۵ به ارتش اعزام شد (اگر در زمان مدرسه تاریخ تولدش را اصلاح نکرده بود، به‌طور رسمی ۲۶ ساله بود و مشمول نمی‌شد). در سال ۱۹۴۸ دکتری بیوشیمی اش را اخذ کرد. پس از اخذ مدرک، عضو هیئت علمی دانشگاه بوستون شد. از سال ۱۹۵۸ تدریس را کنار گذاشت و به صورت تمام وقت به نوشتن پرداخت (درآمد نویسندگی‌اش از حقوق دانشگاه بیشتر شده بود). با داشتن حق تصدی حتی در چنین شرایطی عضو هیئت علمی باقی ماند (همین حق تصدی در کتاب آزمایش مرگ نقش مهمی بازی می‌کند). در ۱۹۷۹ دانشگاه به پاس نوشته‌هایش او را به استاد تمام ارتقا داد.

فرزند بزرگ وی به نام فواد توحیدی، نوازنده و مدرس تار، سه تار، تنبور، دف و سازهای کوبه‌ای و آهنگساز و پژوهشگر موسیقی نواحی ایرانی است. وی

آن دو سه تار عنایت هم‌چو کوه سد شود چون فر سیما در وجوه

هنگام مقایسه تاریخ دینی اسرائیل و سایر مردمان، یک تفاوت اساسی آشکار می‌شود. در میان سایر اقوام مرسوم بود که خدایی را تا زمانی که از مردم محافظت می‌کرد می‌پرستیدند. اما اگر کشور شکست می‌خورد، خدای پیروزها از خدای بازنده‌ها قوی‌تر به حساب می‌آمد. باور مردوک بابلی نمونه ای از این امر است. بابل و مردوک از ابتدا به هم مرتبط هستند؛ بنابراین، اسطوره مردوک قدرت خود را با پایان یافتن سلطنت بابل از دست داد.[وب ۱۰]

کنوبلوخ عضو موسسه تاریخ علم در پاریس و آکادمی علوم اروپا است. وی در سال ۲۰۰۶ رئیس انجمن اروپایی تاریخ علم بود. او همچنین از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۴ ویراستار مجله هیستوریا ماتماتیکا بوده‌است.

طالعی کو، که کشم مست در آغوش ترا؟ بوسه تاراج کنم زان لب می نوش ترا

هم شب و هم ابر و هم باران ژرف این سه تاریکی غلط آرد شگرف

امروز به شانه‌ای از آن موی دیدم دو سه تار و برطپیدم

از سر زلف نگاری دو سه تاری دارم یادگاری ز سر زلف نگاری دارم

سه تار مطرب شوقم گسسته سیم جانسوزم شبان وادی عشقم شکسته نای نالانم

بحقّ عبد آن شیخ مبارک بحقّ آنکه بگرفت او سه تارک