سعایت

کجا تصوّر کردم که بی خطا و زلل بکام خویش رسد دشمن از سعایت من

در معرضی که یافت مجال سعایتی آن لطفها که در حق پیر وجوان کند

گه سعایتها کند دربارهٔ مسعود سعد تا مر او را در لهاور سکنه در زندان‌ کند

کوزه‌ها را ز راه برگیرید یا که فراش در سعایت نیست

در سال ۱۹۳۹ قیمومت فرانسه بر سوریه و البته با سعایت عصمت اینونو رئیس‌جمهور وقت ترکیه، منطقه اسکندرون که سرزمینی با ساکنان اغلب عربی بود را به دولت ترکیه واگذار کرد. این اقدام موجب خشم عرب زبان‌های جهان و بویژه مردم سوریه و اهالی اسکندرون شد. کشورهای عربی در نهایت ضعف قرار داشتند و نتوانستند اقدامی انجام دهند. ترکیه زبان عربی را در طول سالهای بعد از جنگ جهانی دوم ممنوع کرد. سوریه همواره در نقشه‌های کشوری اسکندرون را جزو اراضی لاینفک خود محسوب می‌کند.

دزدیده می‌توان ز رخش دیدنی ربود ترسم شکست رنگ نماید سعایتی

که ندیده ازو سعایت و غمز یا نخوردست ازو عنا و الم

«چنانچه سمعانی تصریح می‌کند که محمد بن اسماعیل قبل از پدرش اسماعیل وفات یافت. و حال آن که محمد بن اسماعیل سی و چهار سال دیگر بعد از پدر خود اسماعیل، در حیات است. زیرا که وفات اسماعیل بن جعفر الصادق، بر حسب اختلاف اقوال، چنانکه گذشت در سنه ۱۳۳ یا ۱۳۸ یا ۱۴۵ هجری بوده و وفات محمد بن اسماعیل گر چه التحقیق معلوم نیست ولی تقریباً محقق است که وی تا سنه ۱۷۹ هجری که هارون الرشید در آن سال سفری به حجاز نمود در حیات بوده و در آن موقع نزد خلیفه مزبور از امام موسی کاظم سعایت نموده و پس واضح است که وی ۴۶ یا ۴۱ به اقل تقدیرات ۳۴ سال دیگر پس از وفات پدر خود اسماعیل زیست نموده‌است.» .

ربّ العالمین وعده او راست کرد که: فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ اجمعین مصطفی عربی (ص) امّت خود را وعده مغفرت و فضل داد که: وَ اللَّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا مؤمنان گفتند: ربنا آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی‌ رُسُلِکَ خداوندا وعده‌ای که بر زبان پیغامبر ما را داده‌ای وفای آن را منتظریم. ربّ العالمین وعده راست کرد گفت: لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ نوح چون از قوم خود برنجید بتظلّم بدرگاه عزّت شد ایشان را سعایت کرد گفت: رَبِّ إِنِّی دَعَوْتُ قَوْمِی لَیْلًا وَ نَهاراً فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعائِی إِلَّا فِراراً. مصطفی محمد (ص) چون از قوم خود برنجید، دست شفقت بر سر ایشان نهاد. ایشان را شفاعت کرد که: اللهم اهد قومی فانهم لا یعلمون.

گلوی تشنه نخورد آب خوش زجدول تیغت اگر چه غیر بقتلم بسی نمود سعایت

صورت غمز شد سعایت او زد به هر خانه‌ای یکی ماتم

رو چه بسوی او کنم از نگهش خجل شوم چشم کند رعایتی غمزه کند سعایتی