سخاوت

کجاست آن کرم طبع و آن سخاوت نفس که ذات پاک ترا ساختند مظهر خویش

شهی که بر سر گنجینهٔ سخاوت او کند به جای شرر، اژدها گهرباری

من بنده از سخاوت و جود تو یافتم امروز خلعت تو و نیکو نواختی

ای عجب دانی که بیرون از نهایت راه نیست در سخاوت از نهایت چون همی بیرون شوی

الهه مادر ایزدبانو ایست که نمایانگر و تجسم بخشِ طبیعت، مادری، باروری، آفرینش، اسطوره‌های آفرینش، بلایای طبیعی و تجسمِ بخشش و سخاوتِ زمین است. گاهی نیز به آن مادرِ زمین گفته می‌شود.

شمع سخاوت را افروختی سرو سیادت را پیراستی

ای همایی که همایان فرخی از تو دارند و سخاوت هر سخی

می‌گویند سالی سه قرآن می‌نوشته و از دستمزد آن زندگی مرفهی داشته و تمام عمر را مجرد و با سخاوت گذرانده است. تاریخ درگذشتش معلوم نیست اما تا سال ۱۱۱۷ ه.ق در قید حیات بوده است.

اگرچه جود و سخاوت ز قدر بر فلکند فرود سایۀ انگشت اوست جود و سخا

سخاوت تو خلاص ترا ضمان کردست گشاده دست سخی، پای بسته کی ماند؟

آنکه هنگام شجاعت دل شیران دارد وانکه در وقت سخاوت کف دریا دارد

در سخاوت آفتابی ، در توانش روزگار در کفایت چون سپهری در سعادت چون قمر

مفهوم مهمان نوازی و سخاوت، برای هر آشپزی در جهان عرب ضروری است. وعده‌های غذایی عموماً به صورت خانوادگی است. شام و جشن‌های رسمی معمولاً مقادیر زیادی گوشت بره را شامل می‌شود و هر مناسبت مقادیر زیادی قهوه عربی یا چای عربی به همراه دارد.

در اوایل سال ۱۸۷۵، گیلز خاطرات خود را با عنوان سفرهای جغرافیایی به صورت عمومی، در استرالیای مرکزی آمادهٔ انتشار کرد و در ۱۳ مارس ۱۸۷۵، با کمک سخاوتمندانهٔ سر توماس الدر، سومین سفر اکتشافی خود را آغاز کرد. سرزمین‌ها هرچقدر از خلیج فاولر به سمت شمال می‌رفتند، بایرتر می‌شدند. گیلز از همان راهی که آمده بود، بازگشت و به سمت شرق رفت، در نهایت با دور زدن ساحل شمالی دریاچهٔ تورنس به ایستگاه الدر در بلتانا رسید.