زردهشت

گر مسلمانی یکی بین زردهشت ست آن که او اختلافی در میان ظلمت و نور افگند

چو نوش‌آذر زردهشتی بکشت گرفت آن زمان پادشاهی به مشت

زگلبن دمید آتش زردهشت بر او زند خوان‌ خواند پازند و زند

نیز نزدیک شیعه شد، حیدر بدل زردهشت پیغمبر

پرستشکده گشت زان سان که پشت ببست اندرو دیو را زردهشت

تو ای خاک ایران عنبر سرشت خنک آن که اندر تو بد زردهشت

کجا رفت‌ هوشنگ‌ و کو زردهشت کجا رفت جمشید فرخ‌سرشت

برافراختم آتش زردهشت که با مجمر آورده بود از بهشت

پرستندهٔ آتش زردهشت همی رفت با باژ و برسم به مشت

چنین خواندم از دفتر زردهشت که دانا بود بیگمان در بهشت