نوش‌آذر

چو نوش‌آذر نامور کشته شد سپه را همه روز برگشته شد

چو نوش‌آذر او را به هامون بدید بزد دست و تیغ از میان برکشید

چو از دور نوش‌آذر او را بدید بزد دست و تیغ از میان برکشید

بکشتند ز ایرانیان بی‌شمار چو نوش‌آذر آن دید بر ساخت کار

هم از کین مهر آن سوار دلیر ز نوش‌آذر آن گرد درنده شیر

دو جنگی چو نوش‌آذر و مهرنوش که از درد ایشان برآمد خروش

هم از کین نوش‌آذر و مهر نوش دو شاه گرامی دو فرخ سروش

بشد پیش نوش‌آذر تیغ‌زن همی جست پرخاش زان انجمن

زواره برانگیخت اسپ نبرد به تندی به نوش‌آذر آواز کرد

ز نوش‌آذر گرد وز مهر نوش خروشیدنی بود با درد و جوش