زاده

معنی کلمه زاده در لغت نامه دهخدا

زاده. [ دَ / دِ ] ( ن مف / نف ، اِ ) بمعنی زاد است که فرزند و زائیده شده و زائیده باشد . ( برهان ) ( آنندراج ). فرزند. ( شرفنامه منیری ) :
چه گوئید گفتا که : آزاده ای
بسختی همی پرورد زاده ای.دقیقی.بزرگان شدند ایمن از خواسته
زن و زاده و گنج آراسته.فردوسی.زن و زاده در بند ترکان شوند
پی جنگ دل پر ز پیکان شوند.فردوسی.نانشان چو برف لیک سخنشان چو زمهریر
من زاده ٔخلیفه ، نباشم گدای نان.خاقانی.- آدمی زاده :
در آن مسلخ آدمیزادگان
زمین گشته کوه از بس افتادگان.نظامی.مباش ایمن ار زآنکه آزاده ای
که آخر تو نیز آدمیزاده ای.نظامی.نه هر آدمیزاده از دد بهست
که دد ز آدمیزاده بد به است.سعدی ( بوستان ).همه آدمیزاده بودند لیکن
چو گرگان بخون خوارگی تیزچنگی.( گلستان ).و آدمیزاده ندارد بجز از عقل و تمیز.سعدی ( گلستان ).- آقازاده .
- امام زاده .
- برادرزاده .
- بزرگ زاده .
- بنده زاده .
- پادشاه زاده ( پادشه زاده ) ؛ : پس واجب آمد معلم پادشاهزاده را در تهذیب اخلاق خداوندزادگان. ( گلستان ).
یکی پادشه زاده در گنجه بود
که دور از تو ناپاک سرپنجه بود.سعدی ( بوستان ).شنیدم که وقتی گدازاده ای
نظر داشت با پادشه زاده ای.سعدی ( بوستان ).- پارسازاده ؛ : پارسازاده ای را نعمت بیکران از ترکه عمان بدست افتاد. ( گلستان ).
- پرستارزاده :
پرستارزاده نیاید بکار
اگر چند باشد پدر شهریار.فردوسی.- پریزاده ( پریزادگان ) :
پریزادگان بوسه دادند خاک.نظامی.- پهلوان زاده :
که ای پهلوان زاده ای بچه شیر
نزاید چو تو زورمند دلیر.فردوسی.چنان پهلوان زاده بیگناه
ندانست رنگ سپید از سیاه.فردوسی.که چون بودی ای پهلوان زاده مرد
بدین راه دشوار با دود و گرد.فردوسی.- پیرزاده .
- پیغمبرزاده ؛ و گفت یا محمد ( ص ) امت تو بهتر از پیغمبرزادگان نباشند که با برادر خود چه کردند. ( قصص الانبیاء ص 59 ).
- پیمبرزادگی :

معنی کلمه زاده در فرهنگ معین

(دِ ) (ص مف . ) ۱ - تولد یافته . ۲ - پیدا شده .

معنی کلمه زاده در فرهنگ عمید

۱. زاییده، زاییده شده.
۲. (اسم ) فرزند: بزرگان شدند ایمن از خواسته / زن و زاده و باغ آراسته (فردوسی: ۷/۸۰ ).
۳. فرزند (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): آدمی زاده، امام زاده، بزرگ زاده، پرستارزاده، گدازاده، به ناپاک زاده مدارید امید / که زنگی به شستن نگردد سفید (فردوسی: لغت نامه: زاده ).

معنی کلمه زاده در فرهنگ فارسی

زاییده شده، زاییده، فرزند، درترکیب:بزرگ زاده
( اسم ) ۱ - تولد یافته متولد شده . ۲ - پیدا شده . ۳ - فرزند . یا زاده خاطر ۱ - آنچه زاده طبیعت باشد مانند : صوت و عمل شخص . ۲ - نظم و نثر . یا زاده دهان ( دهن ) سخن ( نیک یا بد ) یا زاده شش روزه دو جهان و مخلوقات آنها یا زاده مریخ آهن ( بمناسبت انتساب آن به مریخ ) .
شیخ زاده خراسانی

معنی کلمه زاده در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی زَادَهُ: به او اضافه کرد - به او افزود
معنی وُلِدَ: زاده شد
معنی وُلِدتُّ: زاده شدم
معنی أَسْبَاطِ: فرزندان -نوه ها(اسباط جمع سبط به معنای پسر زاده و یا دختر زاده است ، و لیکن در بنی اسرائیل به معنای قوم خاصی بوده ، سبط در اصطلاح ایشان به منزله قبیله در نزد عرب است )
معنی لُوطٍ: از پیامبران الهی و برادر زاده حضرت ابراهیم علیهم و علی نبینا السلام (لوط (علیهالسلام) رسولی بود از ناحیه خدای تعالی بسوی اهالی سرزمین مؤتفکات که عبارت بودند از شهر سدوم و شهرهای اطراف آن ،که گفته شده چهار شهر بوده : 1 - سدوم 2 - عموره 3 - صوغر 4 - صب...
ریشه کلمه:
زید (۶۲ بار)ه (۳۵۷۶ بار)

معنی کلمه زاده در ویکی واژه

آنکه بدنیا آمده، متولد شده، تولد یافته.
(مجاز): آنچه پیامد و حاصل چیزی است، ثمره. پیدا شده.
مترادف چیزش در زبان فارسی، کلمه همراه با تعجب و سئوال. تلویحا اشاره به اعضا یا صفات ممنوعه و غیر مجاز افراد مانند ماتحت. حسن‌زاده، ماتحت حسن، شاهزاده یعنی ماتحت شاه.

جملاتی از کاربرد کلمه زاده

ز اشگ چشم من خیزد تف دل کسی دید آتشی از آب زاده؟
آن نبینی که پادشه‌زاده که ورا ملکتست آماده
بشد مام گلشاه آزاده چهر ابا شاه شامی بپیوست مهر
از طبع تو زاده است دریا وز نسبت توست گوهرش پاک
شگفت آمد از وی ملک زاده را چنین گفت آن مرد آزاده را
از روی روز کار پذو ماذ روز کار باور مکر که مثل تو پوریش زاده بو
آیدا مطلبی (زادهٔ ۱۱ اسفند ۱۳۷۱) بازیگر کودک سینما اهل ایران است.
سبک دیوزاده بشد سوی در به لوح اندر آن کرد ناگه نظر
آن کلام الله ناطق سپس حمد و ثنا گفت با قوم منم زاده مکه و منا
آزاده ز طعن دشمن و جور رقیب با دوست حریف بزم قربت مائیم
بندگان سیدند از جان و دل از همه ملک و ملک آزاده اند