رکض
معنی کلمه رکض در فرهنگ معین
معنی کلمه رکض در فرهنگ عمید
معنی کلمه رکض در فرهنگ فارسی
معنی کلمه رکض در دانشنامه اسلامی
معنی یَرْکُضُونَ: فرار می کنند (از کلمه رکض به معنای دویدن به تندی است )
تکرار در قرآن: ۳(بار)
«رکض» (بر وزن مکث) به معنای کوبیدن پا بر زمین، و گاه، به معنای دویدن آمده است; و در اینجا به معنای اول است.
به فتح (ر) پا به زمین زدن راغب گوید: آن زدن پا به زمین است هر گاه به سوار نسبت داده شود منظور دواندن اسب است مثل رکضت الفرس. و چون به راه رونده نسبت داده شود منظور راه رفتن است . پای خود را به زمین زن و با پایت راه برو این (چشمه) شستشو گاه است و خنک و آشامیدنی است. به نظر میآید که ایّوب طاقت راه رفتن نداشت و خدا به وی توجّه فرموده و نیرو داد و فرمود پا به زمین زن. * . مراد از رکض در آیه فرار کردن و گریختن است یعنی چون عذاب ما را احساس کردند آنگاه از دیارشان میگریختند نگریزید...
معنی کلمه رکض در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه رکض
سختم عجب آید که ترا با صدو ده توپ رکضت به ستیز آمد و نهضت به سه تیزست
غبار رکضت این ابلق سوار ادبار ببرد خواب و قرارم ز دیدگان قریر
بحر: رکض الخیل عروض و ضرب مذال
به رکضت بود پیش تاز سپاه به فترت رود پیش باز فتن
به یک رکضت اینک خراسان بگیر سپس بر سپاه سپاهان بزن
من بسجن الهجر مع قلب کئیب ماله والرکض فی قدس الوصال
غبار رکضت این ابلق سوار او بار ببرد خواب و قرارم ز دیدگان قریر
نصرت آن جا پیش دستی کرد و دستوری گرفت تا به یک رکضت کند آن قلعه را زیر و زبر
همخرقه ایوبی زان پای همی‌کوبی هر کو شنود ارکض او پای وفا کوبد
یارب مددی ده که درین رکضت مسعود اعوانش به نصرت رسد، اعداش به خذلان