معنی کلمه روانسر در لغت نامه دهخدا
روانسر. [ رَ س َ ] ( اِخ ) از بخشهای شهرستان سنندج است. مشخصات جغرافیایی آن بدین شرح است :از طرف شمال و مشرق به بخش کامیاران شهرستان سنندج ،از طرف جنوب به بخش سنجابی ، از جنوب شرقی به دهستان خالصه بخش مرکزی کرمانشاه و از مغرب به دهستان ولدبیگی از بخش ثلاث و از شمال غربی به دهستان جوانرود از بخش پاوه محدود است. بطور کلی آب و هوایی سرد داردمنتها قسمتهای کوهستانی سردتر و کنار رودخانه قره سو سرد معتدل است. سرچشمه اصلی رودخانه قره سو در این بخش است و در قصبه روانسر و دماغه جنوب شرقی کوه شاهو چندین چشمه جاری است و بتدریج از کف رودخانه زه آب بدان افزوده می شود و بطرف کرمانشاه جاری میگردد ولی منبع اصلی رودخانه دره های جنوب شرقی کوه شاهو مراتع خراجیان و زرینه است که در بهار و زمستان آب فراوانی از آن جاری است منتها در تابستان این رودخانه خشک می شود، و آبادی روانسر در کنار این رودخانه واقع شده است. در سال 1318 هَ. ش. برای اینکه از آب این رودخانه استفاده بیشتری بشود سدی به طول 20 متر در یک هزارگزی پایین آبادی احداث شد و دو جوی بزرگ از آن منشعب گردید و مورد استفاده ده آبادی قرار گرفت. از ارتفاعات مهم این ناحیه ، کوه مرتفع شاهو است که درمشرق بخش پاوه در جهت شمال باختری به جنوب خاوری کشیده شده است و تا حدود دره میان دربند و طاق بستان و بیستون ادامه دارد و در روانسر بوسیله رودخانه خراجیان شکافته میشود و با زمین یکسان میگردد. قصبه روانسر در انتهای دماغه این کوه واقع شده است. این سلسله کوه را از روانسر بطرف شمال غربی کوه شاهو و در جنوب شرقی کوه چالابه و کوه زیارت ویس می نامند. ارتفاع قله شاهو در شمال بدرآباد و زیرجوبی 2328 متر، و قله چالابه در شمال باباحیران 2231 متر است. در حدود شمال شرقی گردنه پلنگان شعبه ای از کوه شاهو منشعب میشود و بوسیله قوسی به کوه چالابه متصل می گردد و قلل مهم آن بنام زرینه و شاخ شکن خوانده میشود و خطالرأس این رشته حد طبیعی بخش روانسر و بخش کامیاران است. گردنه لون بین کوه زرینه و شاهو واقع است و راه مالرو روانسر به شاهین از آن میگذرد. ارتفاع قله زرینه کوه 2518 متر و قله شاخ شکن 2231 است. راه شوسه ٔکرمانشاه به نوسود که از وسط این بخش میگذرد قبل ازوقایع شهریور 1320 احداث شده است و کاملاً مورد استفاده اتومبیلهاست. این بخش از 50 آبادی تشکیل یافته و سکنه آن در حدود 10 هزار تن و مرکز بخش ، قصبه روانسر است ، و خراجیان ، دوست آباد، صادق آباد، خرم آباد، زرین چقا، گل سفید، مشکین آباد و گمشتر از دیههای مهم این بخش می باشند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).