راشی

در بساطش بجز از مرتشی و راشی نیست

هر لحظه به غمزه دل ریشم چه خراشی چشم از نظرم پوشی و خون از مزه پاشی

إِنَّما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثاناً این چه می‌پرستید فرود از اللَّه بتان است، وَ تَخْلُقُونَ إِفْکاً و کاریست که شما در میگیرید و شما می‌سازید و می‌تراشید بدروغ، إِنَّ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ اینان که می‌پرستید فرود از اللَّه، لا یَمْلِکُونَ لَکُمْ رِزْقاً شما را روزی ندادند و بر آن توانا نه‌اند، فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ بنزدیک اللَّه روزی جویید وَ اعْبُدُوهُ و او را پرستید وَ اشْکُرُوا لَهُ و او را آزادی کنید إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (۱۷) با او خواهند برد شما را.

گهی سینه گهی دل می خراشید ز جان جز نقش جانان می تراشید

به فراشی کواکب در جنابش به سرهنگی سعادت در رکابش

بفراشیش، باد گلشن موکل، بسقائیش، ابر بهمن مواظب

صنما خرگه توم که بسازی و برکنی قلمی‌ام به دست تو که تراشی و بشکنی

آقاخان جوان یک اسکی‌باز مسابقه‌ای در سراشیبی بود و در المپیک زمستانی ۱۹۶۴ برای ایران مسابقه داد.

معنی بکر تراشی چه بود، کوه کنی خامه فکر کم از تیشه فرهاد نشد

خود را چو مرده بینیم بر گور خود نشینیم خود را چو زنده بینیم در نوحه رو خراشیم

تا چند سخن تراشی و رنده زنی؟ تا کی به هدف تیرِ پراکنده زنی؟