رابک

به پیش تو جان رابکوشم به جنگ چو یابم رهایی ز زندان تنگ

وزان پس همه گربکان رابکشت دل کد خدایان ازو شد درشت

توانایی خویش پیداکنم زمین رابکوکب ثریاکنم

مرا بس است که حالی علی المراد به نقد شرابکی مُعَد و یارکی قرین باشد

هم بکار آیمت،که چون طاوس ملک حق رابکار شد عصفور

ز دست مدعیان یک زمانکی شبِ دوش شرابکی دو سه در خدمتت نکردم نوش

هران کس که نیکی فرامش کند خرد رابکوشد که بیهش کند

هزاران صورت زیبا و دلبر یولدهم شرابک من عقیم

بده ساقی شرابی با نسیمی شرابک اسقنی واشرب حلالی

که دهی ورابکلی تو ز غیر خود رهائی

سده ۱۸ (میلادی) شاهد تحولات و رخدادهای دیگری بود. از جمله رُئد در سال ۱۷۱۹ (میلادی) به باستان‌شناسی به عنوان وسیله‌ای قابل اعتماد برای شناخت دوران پیش از تاریخ اشاره کرد. در سال ۱۷۳۴ دومونتفاسون دوران پیش از تاریخ را به دوره‌های کاربرد عصر سنگ، عصر برنز، و عصر آهن تقسیم کرد. علاوه بر این، جفرسون و رُئد به اهمیت لایه‌های خاک و عناصر باستانی چون گورها در گاه‌نگاری پی بردند. با این که این پژوهشگران و دیگرانی چون رابک در سده ۱۷ به بررسی لایه‌های باستانی پرداختند، تا اواخر سده ۱۹ (میلادی) لایه‌نگاری جای خود را در بین پژوهش‌های باستان‌شناختی باز نکرد.