درپیش

وصال وهجر تودرپیش من بود یکسان به دوستی که نه از این غمین نه ز آن شادم

جهاندیده بدال درپیش بود که با گنج و با لشکر خویش بود

ازان گفتم ای ناسزاوار شاه که هرگز مبادی تو درپیش گاه

فلک درپیش طاق عالی او به سد اکرام پشت خویش خم کرد

این کار علی الجملع که درپیش دعاگوست کاریست که موقوف بر اتمام تو باشد

آن که درپیشگاه ملت و ملک داشت جان از پی نثارکجاست

رای عالی آن شهاب ثاقبست اندرپیش کش بیکساعت برآرد موج دود از دودمان

که درپیش روی تو بیجان شویم همه زنده ازوصل جانان شویم

بگفت این و جان داد درپیش شاه فری بادش از داور هور وماه

همچنین باد همه ساله بکام دل خویش پیل بر درگه و درپیش بتان دلبر