خلص. [ خ ِ ] ( ع اِ ) دوست. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). || گزیده. ( ناظم الاطباء ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). ج ، خلصاء، خُلصان. خلص. [ خ َ ل َ ] ( ع اِ ) گیاهی خوش بوی که بر درختی که نزدیک وی بود می تند و دانه آن مانند مهره عقیق است. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). خلص. [ خ َ ل َ ] ( ع مص ) خوش درآمدن استخوان در گوشت و آن در قصب استخوانهای دست و پا باشد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). یقال : خلص العظم. خلص. [ خ ُل ْ ل َ ] ( ع ص ) بی آمیغ. پاک. محض. ( یادداشت بخط مؤلف ). - دوست خلص ؛ دوست محض. || ج ِ خالص : اهل الروم بیض خلص. ( یادداشت بخط مؤلف ). خلص. [ خ َ ل َ ] ( اِخ ) جایگاهی است در آره میان مکه و مدینه و در این قرای نخلستانها یافت میشود. ( از معجم البلدان یاقوت ).
معنی کلمه خلص در فرهنگ معین
(خُ لَّ ) [ ع . ] (ص . ) جِ خالص .
معنی کلمه خلص در فرهنگ عمید
خالص.
معنی کلمه خلص در فرهنگ فارسی
( صفت ) جمع خالص . یا خالص خلص . خالص خالص ویژ. ویژه . جایگاهی است در آره میان مکه و مدینه و درین قرائ نخلستانها یافت میشود .
معنی کلمه خلص در دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۳۱(بار)
جملاتی از کاربرد کلمه خلص
مخلص و معنی اینها گرچه دانی هم نهان کن اندر الواح ضمیری تا نیاید در کتابت
کاربرد نام مستعار در سازمانهای سیاسی و نظامی که فعالیت مخفی دارند نیز رایج است. نام مستعار را بسته به شغل صاحب آن گاه نام قلمی (برای نویسندگان) یا نام هنری (برای هنرمندان و بازیگران) یا تخلص (برای شاعران) نیز میگویند.
شیطان با مخلصان برنمیآید و سلطان با مفلسان.
– ۶۰۷–۶۱۲ هـ. ق) متخلص به نظامی و نامور حکیم نظامی، شاعر و داستانسرای ایرانی[الف] فارسیگوی در سده ششم هجری (دوازدهم میلادی)، که بهعنوان صاحب سبک و پیشوای داستانسرایی در ادبیات فارسی شناخته شدهاست. آرامگاه نظامی گنجوی، در حاشیه غربی شهر گنجه قرار دارد. نظامی در زمرهٔ گویندگان توانای شعر فارسی است، که نهتنها دارای روش و سبکی جداگانه است، بلکه تأثیر شیوهٔ او بر شعر فارسی نیز در شاعرانِ پس از او آشکارا پیداست. نظامی از دانشهای رایج روزگار خویش (علوم ادبی، نجوم، فلسفه، علوم اسلامی، فقه، کلام و زبان عرب) آگاهی گستردهای داشته و این ویژگی از شعر او به روشنی دانسته میشود. روز ۲۱ اسفند در تقویم رسمی ایران روز بزرگداشت نظامی گنجوی است.
هین مخلص این را تو بفرما به تمامی که گفت تو و قول تو مزد است شنیدن
پیش خیال روی تو کز چشم ما نرفت چون مخلصان به پای ادب ایستادهایم
چنین شنیدم که بود روزی کنار بحری پی معیشت ز مخلصان رضا جوانی فقیر حالی بسی محقر
ناگهان مخلصی از ملک عجم زد به سر منزل آن قوم قدم
این فنای مخلصین است ای پسر خرم آنکو شد خلوصش راهبر
احمد نیکطلب فرزند علی متخلص به «یاور همدانی» ۲ اردیبهشت سال ۱۳۱۳ خورشیدی در همدان زاده شد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همدان گذراند. او آموزش عالی را در مقطع کارشناسی رشتهٔ روابط عمومی و روزنامهنگاری، در دانشکدهٔ علوم و ارتباطات اجتماعی تهران به پایان برد. نخستین مقاله او در مجله ارمغان به چاپ رسید. او مدتی در دبیرستانهای همدان و تهران تدریس کردهاست. سپس، کارمند بانک ملی ایران شد. کمتر از دو سال در آن جا به سر برد و بعد به سازمان رادیو رفت. پس از آن، از کارمندان شهرداری تهران شد.
آیدا شاملو در برخی کارهای احمد شاملو، مانند فرهنگ کتاب کوچه با او همکاری داشت و سرپرست این مجموعه بعد از درگذشت اوست. او کتاب بامداد همیشه را، که مجموعهای است از نوشتههای دیگران دربارهٔ احمد شاملو پس از درگذشت او، گردآوری و تنظیم کردهاست.《 بامداد 》اشاره به تخلص احمد شاملو دارد.
دارد ار پایانی این راه دراز بازگو با مخلص ای مخلص نواز
از برجستهترین آثار آشتیانی «نامه نویس» و «پرنده تیر خورده» را میتوان نام برد. از آثار ادبی وی نیز میتوان به دیوان اشعار با تخلص شعله، سفرنامه اروپا و تاریخ حیات کمال الملک اشاره کرد.
العزازمه قبیلهای صحرانشین است که در زمینهای ممتد که مرز شرقی آن بئرشبع تا وادی عربه و از غرب به شبهجزیره سینا محصور میشود، ساکن است. در قرن ۱۹، دوشادوش قبیلهٔ ترابین ضد قبیلهٔ تیاها وارد نبرد شد. بعدها با قبیلهٔ ترابین نیز بر سر زمین وارد مخاصمه شد که این درگیریها پس از چند سال تداوم با تأسیس شهر بئرشبع خاتمه یافت. در اوایل سده ۲۰ میلادی العزامه روستای الخلصه را ایجاد کردند.
مخلصانه به صدق بی اکراه خوش بگو لا اله الا اللّه
اولین شکل شناخته شده در ادبیات آذربایجانی مربوط به شیخ عزالدین پورحسن اسفراینی که یک دیوان شامل غزل فارسی و ترکی آذربایجانی سرودهبود. غزلهای ترکی آذربایجانی خود را تحت نام حسناوغلو ثبت کردهاست. در قرن چهاردهم میلادی آذربایجان، قفقاز و بخشهای غربی ایران تحت سلطه حکومتهای قره قویونلو و آق قویونلو بود. در دوران این حکومتها شاعری چون جهانشاه قراقویونلو با تخلص حقیقی نخستین آثار ترکی آذربایجانی را در آن دوران از خود به جا گذاشتهاند. پس از معرفی سبک دیوان ادبیات و غزل، عمادالدین نسیمی در قرن ۱۵اُم، شاعران مشهور آذری چون شاه اسماعیل خطایی ادبیات آذربایجانی را گسترش دادند.
خداوند را بنده باش مخلص نه از جمله بندگان بهائی
محمدحسین غروی اصفهانی(۱۲۹۶ هـ. ق – ۱۳۶۱ هـ. ق) معروف به کمپانی اصفهانی فقیه، اصولی، شاعر، عارف و از مجتهدین مشهور معاصر شیعه امامیه بود. وی در اشعارش، مفتقر تخلص میکرد.