خرمندی. [ خ ُ م َ ] ( اِ ) درختی است از تیره Ebenaceae و از جنس Diospyros که تنها یک گونه آن lotus Diospyros از درختان بومی جنگلهای کرانه دریای مازندران است. در جلگه تا ارتفاع 1100 متر از سطح دریا می روید. آنرا در آستارا و طوالش آمبر، در گیلان اربه یا اربا، در رامسر خرما، در مازندران خرمندی ، در کیاکلا خرمنی ، در رامیان انجیرخرما، در گرگان اندی خرما، انده خرما یا اندوخرما می خوانند. در آمل و نور و کجور درخت نر و ماده آن بنامهای مختلف خوانده میشود درخت نر، کهلو یا کلهو و درخت ماده ، فرمنی یا فرمونی نامیده میشود. درخت خرمالو که در تهران فراوان می باشد درختی است پیوندی که پایه آن خرمندی بوده وروی آن گونه kaki Diospyros ( که بومی ژاپن می باشد )پیوند گردیده است. خرمندی خاکهای شنی را دوست می دارد ولی در خاکهای بارخیز دیگر نیز می روید. خواهش درخت خرمندی از نظر روشنایی میانه است. بلندی آن به پانزده تا بیست متر و قطر آن به 0/80 متر می رسد. رویش آن تند است. ریشه اش سطحی و ستبر می باشد. درخت خرمندی بفراوانی جست می دهد و خیلی زود جنگل را فرامی گیرد و گاهی درختان گرانبها را در سایه خود نابود می کند. مصرف : 1 - چوب خرمندی چندان خوب نیست زیرا تا نزدیک صدسالگی چوبدرون آن ناچیز است. مصرف عمده آن برای تهیه چوب تونلی و هیزم و زغال است. 2 - میوه خرمندی کمی شیرین و گس است و روستائیان آنرا می خورند. شیره آن که در گیلان بنام «اربه دوشاب » معروف است خورش لذیذی برای کته برنج می باشد. روش جنگلداری : این درخت از نظر جنگلبانی ارزش چندانی ندارد و چون در جنگلهای شمال ایران درختان گرانبها را در سایه خود تباه می کند هنگام آزاد کردن و روشن کردن جنگل باید آنرا برانداخت ولی خود آن در دامنه های تند برای جلوگیری از فرسایش خاک لازم است.شاخه زاد آن برای تهیه هیزم و زغال مناسب می باشد. ( از جنگل شناسی ساعی صص 192-193 ). اربه. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به اَرْبه شود.
معنی کلمه خرمندی در فرهنگ فارسی
خرمندی درختی است از درختان بومی جنگلهای کرانه دریای مازندران
جملاتی از کاربرد کلمه خرمندی
در این منطقه میتوان به جنگلهای طبیعی حاشیه مسیر سیاهکل به دیلمان، رودخانه بسیار زیبا با آب بسیار خنک در تابستان که فاصله دسترسی آن از سطح مسیر به علت قرار گرفتن در دره گاهی به بالای ۱۰۰ متر میرسد؛ و منطقه سرسبز دیلمان اشاره نمود. همچنین درختان سربه فلک کشیده راش، ممرز، توسکا، خرمندی، انجیری، رستنیها گوناگون و گلهای رنگارنگ پیرامون آبشار لونک و همچنین آب و هوای مساعد، زیبایی و جذابیت ویژهای به این آبشار بخشیدهاست، زیبایی این منطقه در بهار و تابستان وصف ناپذیر است، وجود گونههای مختلف پرندگان و انواع گلهای زیبا پیرامون، آبشار لونک را به یکی از جاذبههای توریستی مهم استان حتی ایران تبدیل کردهاست.
خویشتن بینان و بزرگی جویان از آموختن ننگ داشتند و از پس خداوندان دین نرفتند تا اندر . خلاف ظاهرهای هلاک کننده هلاک شدند و بدی را با نیکی اندر آفرینش اثبات کردند ، و بهری از ایشان بنور و ظلمت گفتند – و ایشان ثنویان اند – و بهری بیزدان و اهرمن گویند و ایشان مغانند از متابعان به آفرید . و اندر عقل زشت است مر بدی را بخرمندی باز بستن . پس چگونه روا باشد مربدی را بمبدع حق باز بستن . و آن گروه که بدی را نیکی ازلی دیدند گفتند که خداوند نیکی بآخر هلاک کند مر خداوند بدی را بوقت تمام شدن خویش ، و بدین قول باطل همی کنند مذهب خویش را ، از بهر آنک اگر خداوندی ازلی است روا نباشد که چیزی ازلی هلاک شود ، و ما اندرین باب سخن گوئیم بحجت عقل و پدید کنیم که بدی را اندر ابداع مبدع حق اصل نیست ، بلک بابداع که امر خدای است همه نیکی است . نخست گوئیم که دلیل بر آنک بدی را اصل نیست آنست که بدی را آن گاه نام برند که بازخوانندش بچیزی ازو بهتر ، پس نخست آن چیز باید که بدو باز خوانند ، پس درست شد که ابتدا نیکی است ، و بدی و بد از بهر آنست که باز مانده است از رسیدن بمرتبت نیکی .