آویز

درخت بارور فرزند زاید بی‌شمار و مر در آویزند فرزندان بسیارش ز پستان‌ها

زانکه مدح از مناسبت خیزد جنس در مدح جنس آویزد

در محملش آویز دلا همچو جرس وزناله و فریاد زبان باز مدار

پوشش سنتی رودمهجنی همان پوشاک خراسانی قدیم است. مردان مسن شال سفید که شکرآویزش به پشت سر آویزان بود دور سر می‌پیچیدند و پیراهنی سپید باجلیقهٔ سیاه. در زمستان نیز لباده بلند می‌پوشیدند. جوانها عموماً کلاه نمدی بر سر داشتند با پیراهن سپید و تنبان سیاه. لباس زنان نیز که در عکسهای زیر آمده‌است روسری سپید با شالی سیاه بر گرد سر و پیراهنی چین دار در رنگهای شاد.

از درسِ علوم جمله بگریزی بِهْ، و اندر سرِ زلفِ دلبر آویزی به،

در دادگاه دوم که ۲۱ خرداد ۱۳۹۹ برگزار شد، اکبر طبری با رد همه اتهام‌ها علیه خود گفت ۲۰ سال «صادقانه» به قوه قضائیه جمهوری اسلامی «خدمت» کرده‌است. همچنین او مدعی شد که با وجود «تلاش یک‌ساله»، «کوچک‌ترین بهانه و دست‌آویزی» برای اتهام‌زنی مرتبط با شغل و سمت وی به دست نیامده است.

یک روز از هرمان گورینگ پرسیدم: «این چه چیزی است که می‌شنوم که آلمان یهودی‌ها را می‌کشد؟» گورینگ با عصبانیت پاسخ داد: "دروغی کاملاً ظالمانه که توسط مطبوعات بریتانیا و آمریکا ساخته شده است. اگر در جنگ شکست بخوریم روزی از آن به عنوان طنابی استفاده خواهد شد تا ما را به دار آویزند."

شاید یکی از دست‌آویزهای حملاتی که به ایزیدیان می‌شود، پندار افرادی باشد که به هواداری ایزدی‌ها از صدام حسین در زمان حکومت او اعتقاد دارند.

مردوک غنائم را تقسیم می‌کند، دشمنان شکست‌ خورده خود را رژه وامی‌دارد و خود همچون یک قهرمان استقبال می‌شود. مردوک خود را پاکیزه می‌کند و بر خود نشان می‌آویزد. خدایان سوگند وفاداری می‌خورند و مردوک حمایت از آنها را بر عهده می‌گیرد.

آدم مایه گسستن آمد ز وجود احمد آویز بستن آورد ز جود

به وقت کارزار خصم و روز نام و ننگ تو فلک درگردن آویزد شغا و نیملنگ تو

آویزه گوشتی یا گوشت‌آویزه برون‌رُسته‌های کوچک گوشتی هستند که بخشی عادی از کالبد برخی از جانوران را تشکیل می‌دهند. به آویزه‌های گوشتی، گوشتاله هم گفته‌اند.

پی درد «نظیری » این همه گفت و شنو دارم گلی می‌چینم از گلشن که خاری در من آویزد

به تردستی زبان کوتاه کن صائب خسیسان را که خار تر به دامن راهرو را کمتر آویزد

هانری الگ در کتاب خاطراتش «بازجویی» شرح می‌دهد که دهه ۵۰ میلادی زمانی که در فرانسه دستگیر شده بود، چگونه با شوک الکتریکی شکنجه شد؛ و پوست او را سوزاندند و شکنجه با آب (خفگی مصنوعی) را در مورد وی بارها آزمایش کردند او همچنین شرح می‌دهد که چندین بار به مدت طولانی از دستگاه‌های مختلف آویزانش کردند.

یکی دیگر از اشیای مهم باقیمانده از الحمرا، یک چراغ برنزی استادانه است که زمانی در مسجد اصلی آویزان بوده‌است مربوط به تاریخ ۱۳۰۵. بخش اصلی چراغ مخروطی شکل است، به یک میل یا ساقه بسته شده‌است که در بالای آن با بخش‌های کوچک کروی نقطه گذاری شده‌است. برنز برای ایجاد کتیبه‌های عربی به خط نسخی و زمینه‌ای از نقوش گیاهی عربی سوراخ شده‌است. پس از فتح ۱۴۹۲ مصادره شد و بخشی از خزانه کاردینال سیسنروس شد. در حال حاضر در موزه ملی باستان‌شناسی در مادرید به نمایش گذاشته شده‌است، اگرچه ماکت آن نیز در موزه الحمرا نگهداری می‌شود.

اگر ز روی خود آویزی آب خود از شرم بخاک ریزد از آن روی خوی فشان گوهر

به خم طره حوران بهشت آویزند نازپرورده دلی را که به یاری ندهی

سیمین دانشور در داستان «سووشون» به درخت گیسو اشاره کرده‌است: «زری احساس می‌کند پلک‌هایش داغ شده، نزدیک است دست در گردن زن میان‌سال بیندازد و همپای او گریه کند اما دیگر به درخت گیسو رسیده‌اند. (..) زری بلند شد و نشست و گفت: زیر درخت گیسو ایستاده بودم و برای سیاوش گریه می‌کردم. حیف که من گیس ندارم وگرنه گیسم را می‌بریدم و مثل آن‌های دیگر به درخت آویزان می‌کردم.»