آبخوست

به دلیل افزایش کنش‌های آتشفشانی و احتمال فوران در اوت ۱۹۹۰ ساکنان آگریهان تخلیه شدند. اگرچه در ۱۹۹۲، ۲۵ دودخان آب جوشان و چندین خروجی بخار در آگریهان دیده شدند اما فورانی دیده نشد. در سال ۲۰۰۰ شش نفر به یکی از چهار منطقه مسکونی آبخوست بازگشتند. اما در سال ۲۰۱۰ بار دیگر آگریهان، خالی از سکنه بود.

در ۱۸۱۰ مردم پادشاهی هاوایی تلاش کردند در آگریهان ساکن شوند. در دهه ۱۸۷۰ (میلادی) نخستین کشتزارهای نارگیل کاشته شدند. آدولف کاپله (بازرگان از دوک‌نشین براونشوایگ آلمان امروزی) آبخوست را اجاره و مغز نارگیل صادر کرد. برای کار در آبخوست آگریهان نزدیک به ۲۰ کاگر فصلی از جزایر کارولین می‌آمدند. با فروش جزایر ماریانای شمالی از اسپانیا به امپراتوری استعماری آلمان در ۱۸۹۹ آگریهان به صورت بخشی از گینه نو آلمان مدیریت شد. در این هنگام یک شرکت خصوصی به نام «جامعه پاگان» که سهام آن، میان امپراتوری ژاپن و آلمان مشترک بود کشت نارگیل را توسعه داد. اما چندین طوفان بین سپتامبر ۱۹۰۵ تا سپتامبر ۱۹۰۷ کشتزارهای نارگیل را نابود و شرکت «جامعه پاگان» را ورشکسته کرد.

آب‌سنگ حلقوی اِتال یک آبخوست و منطقه شهرداری در ایالت چوک، ایالات فدرال میکرونزی است. اتال بخشی از جزایر نوموئی است و در ۲۵۰ کیلومتر جنوب خاوری تالاب چوک قرار دارد.

بر سر باد تند و موج بلند تا بیک آبخوستشان افکند

جَزیره (معرب گزیرک پارسی)یا آبخوست یا آداک یک خشکی است گِرداگِردش را آب فرا گرفته باشد.

پس از گشایش ترموپیل، آتن نیز در معرض یورش بود و آتنی‌ها ناچار همراه زنان و کودکان خویش، به سوی آبخوست سالامیس در جنوب آتن روانه شدند.

اقتصاد محلی تاکوئو به کشاورزی و ماهی‌گیری وابسته است. در سال‌های اخیر، به دلیل نفوذ آب شور دریا به آب شیرین بر اثر مد زیاد دریا، کشت گیاهان غذایی با مشکل مواجه شده‌است. در نتیجه، مردم مجبور به درخواست کمک از دولت مرکزی پاپوآ گینه نو و دولت منطقه‌ای بوگنویل شده‌اند. در سال ۲۰۰۱ هنگامی که کشتی تأمین کننده نیازهای مردم، برای تعمیر ۶ ماهه، از سفر باز ماند مردم آبخوست‌های تاکوئو دچار گرسنگی و محرومیت شدند.

همیشه تا بود مکان به بحر آبخوست را هماره تا در آسمان نحوستست بست را

تنی چند از موج دریا برست رسیدند نزدیکی آبخوست

پس از گشایش آتن، یونانیان به مشورت نشستند. یکی از بزرگان آتن به نام تمیستوکل باور داشت که در آبخوست سالامیس به پدافند بپردازند. نامه‌ای به پادشاه ایران نوشت و خود را از هواداران ایران نشان داده گفت که چون سپاهیان یونان می‌خواهند بگریزند هنگام آن است که سپاه ایران آنان را یک‌سره نابود کند. خشایارشا پیغام را راست انگاشته، ناوگان مصری فرمانبردار ایران، آبخوست پنسیلوانیا را گرفت. یونانیان در آبخوست سالامیس گیر افتادند و از این روی گفتند یا باید در همین‌جا پایداری کنیم یا نابود شویم و این همان چیزی بود که تمیستوکلس می‌خواست.

درازای آب‌سنگ حلقوی فایو ۲٫۷ کیلومتر (۱٫۷ مایل) و پهن‌ترین بخش آن ۱٫۴ کیلومتر (۰٫۸۷ مایل) و مساحت خشکی آن ۲٫۵ کیلومتر مربع (۰٫۹۷ مایل مربع) است. آب‌سنگ حلقوی فایو از یک آب‌سنگ مرجانی و یک تالاب داخلی کم فرازا بر روی آن پدید آمده است. در میانه تالاب داخلی، دو آبخوست قرار دارند که مساحت کل آنها ۴۰ هکتار (۹۹ جریب فرنگی) است.

آبخوست الاتو از دو آب‌سنگ حلقوی پدید آمده که شکل آن را مانند عدد هشت "8" در زبان انگلیسی کرده است. درازای کلی آن ۱۴ کیلومتر (۸٫۷ مایل) و پهنای آن ۲ کیلومتر (۱٫۲ مایل) است. بخش شمالی "اِلاتو" نام دارد که از دو تالاب داخلی و سه آبخوست کوچک پدید آمده است. آبخوست الاتو با یک یال نازک به آبخوست جنوبی که «لامولیور» نامیده می‌شود وصل شده است. لامولیور دو آبخوست کوچک دارد. الاتو و لامولیور هر دو بخشی از یک آبکوه هستند. مساحت خشکی کل هر دو بخش، تنها ۰٫۵۲۶ کیلومتر مربع (۰٫۲۰۳ مایل مربع) است. مدیریت آب‌سنگ حلقوی «الیمارائو» بر عهده الاتو است.

پوشش گیاهی هر دو آبخوست، کلم ساحلی و درختچه و بیشتر از آنها، درختان نارگیل است.