ارتضاع

معنی کلمه ارتضاع در لغت نامه دهخدا

ارتضاع. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) شیر خوردن. ( مؤید الفضلاء ). || شیر مکیدن. رِضاع. ( زوزنی ). شیر خود را خود مکیدن. ( منتهی الارب ). شیر خود خوردن. ( تاج المصادر بیهقی ): ارتضعت العنز؛ اذا شربت لبن نفسها.

معنی کلمه ارتضاع در فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص م . ) شیر خوردن .

معنی کلمه ارتضاع در فرهنگ فارسی

شیرخوردن، شیرمکیدن، شیرخوردن کودک ازپستان مادر
شیر خوردن

معنی کلمه ارتضاع در ویکی واژه

شیر خوردن.

جملاتی از کاربرد کلمه ارتضاع

«نُطْفَةً فِی قَرارٍ مَکِینٍ» القرار مصدر قرّ یقر قرارا ثم یسمّی الموضع الّذی یقر فیه قرارا، و قوله: «مَکِینٍ» ای حصین منیع ای مکّن لاستقراره فیه الی التّمام «ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً» ای صیّرنا النطفة البیضاء علقة حمراء، و العلقة القطعة من الدم. «فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً» ای احلناها و صیّرناها مضغة من اللّحم مقدار ما یمضغ، «فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً» ای احلناها و صیّرناها عظاما. «فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً» انبتنا علیها اللّحم فصار لها کاللباس، قرأ ابن عامر و ابو بکر و عاصم عظما، فکسونا العظم علی التّوحید فیهما، و الوجه انّ العظم اسم جنس یؤدی معنی الجمع، کما یقال اهلک الانسان الدّینار و الدرهم، و قرأ الآخرون عِظاماً. فَکَسَوْنَا الْعِظامَ بالالف فیهما علی الجمع لانّه اذا کان التّوحید فی هذا الموضع محمولا علی الجمع فلفظ الجمع به اولی، و لانّ الانسان ذو عظام کثیرة، و قیل معناه فکسونا العظم لحما و عصبا و عروقا و قد تمّ الجسم و لیس حیوانا حتی یجعل اللَّه فیه الروح و هو قوله: «ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ» یرید به نفخ الروح فیه، و قال الحسن: ای جعلناه ذکرا او انثی بعد ان لم یکن، و عن ابن عباس انّه قال: «انّ ذلک تصریف احواله بعد الولاد من الاستهلال الی الارتضاع، الی القعود الی القیام، الی المشی الی الفطام، الی ان یأکل و یشرب الی ان یبلغ الحلم و یتقلّب فی البلاد الی ما بعدها من احوال الاحیاء فی الدّنیا. «فَتَبارَکَ اللَّهُ» ای استحق التعظیم و الثناء بانّه لم یزل و لا یزال، و هو من البروک و هو الثبوت. «أَحْسَنُ الْخالِقِینَ» ای المصوّرین و المقدّرین، و الخلق فی اللغة التقدیر، قال مجاهد: تصنعون و یصنع اللَّه و اللَّه خیر الصّانعین و احسن الصّانعین، یقال رجل خالق ای صانع، و قال ابن جریح: انّما جمع الخالقین لانّ عیسی (ع) کان یخلق کما قال تعالی: «أَنِّی أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ» فاخبر اللَّه عن نفسه انّه احسن الخالقین.
با فقر و صفا به هم درآمیخته‌ایم چون درگه ارتضاع آن میش و بره