اثناعشری

معنی کلمه اثناعشری در لغت نامه دهخدا

اثناعشری. [ اِ ع َ ش َ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) منسوب به اثناعشر. || نام یکی از امعای دقاق وآن معائی است متصل به بن معده دارای دهانه ای که آن را بوّاب نامند و از آن روی آن را اثناعشری گویند که طول آن به اندازه دوازده انگشت مُنضمّه صاحب آن میباشد. مؤلّف کشاف اصطلاحات الفنون گوید: در اصطلاح پزشکان اسم روده ای است که به قعر معده اتصال دارد. و آن را دهانه ای است که پهلوی معده واقع شده. و آنرا بوّاب ( دربان ) خوانند . فضلات معده را از دهانه از معده بسوی روده دفع کند. این روده در مقابل مری جای دارد. و مری برای دخول غذا درمعده آفریده شده. این روده برای خروج فضلات از معده است و وجه تسمیه آن به اثناعشری آن است که درازای آن بمیزان قطر دوازده انگشت آدمی است که در جانب یکدیگر قرار گرفته باشد چنانچه در بحرالجواهر بیان شده. || بروج و کواکب دوازده گانه را هم بدین نام خوانند. || و نزد منجمان اسم قسمتی است از دوازده اقسام یک برج. و آن چنان است که هر برجی را به دوازده قسمت کرده اند. هر قسمتی دو درجه و نیم باشد پس قسم اول بهر صاحب بیت بود و قسم دوم بهر صاحب برج دوم که بعد از آن برج باشد همچنین به دوازده برج داده شود. این در شجره گوید. و این را در پارسی دوازده بهره گویند. || شیعه دوازده امامی.

معنی کلمه اثناعشری در فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - فا. ] (ص نسب . ) دوازده امامی .

معنی کلمه اثناعشری در فرهنگ عمید

گروه بزرگ شیعه که به دوازده امام معتقدند، دوازده امامی، اثناعشریه.

معنی کلمه اثناعشری در فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به اثنا عشر شیع. دوازده امامی .

معنی کلمه اثناعشری در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پیروان دوازده امام مشخص پس از پیامبر خاتم (صلی الله علیه و اله و سلم) «اثنا عشری» یا «دوازده امامی» پر جمعیت ترین فرقه های شیعه هستند.
اثنی عشری معتقد به دوازده امامند که با حضرت علی (علیه السّلام) آغاز می شود و به محمد بن حسن مهدی آل محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) ختم می گردد. شیعه با بهره مندی از برهان های عقلی و آموزه های آفتابگون پیشوایان معصوم (علیهم السلام)، بر این باور است که در هرزمان، برای انسان ها، ناگزیر باید حجتی (باب ان الارض لا تخلو من حجة) از طرف خداوند سبحانه و تعالی نصب شود. ایشان دلایل فراوانی از آیات قرآن و احادیث نبوی بر امامت علی (علیه السّلام) اقامه کرده و امامت آن حضرت را به نص صریح، از طرف خداوند دانسته اند. همچنین معتقدند پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) از طرف خداوند، تمام امامان دوازدهگانه را معرفی کرده است. آنان، امامان را مانند پیامبر، ملهم از جانب خدا می دانند و می گویند: امام ریاست عامه دارد و مقام او مافوق بشر عادی است و از آن روزی که خداوند آدم را آفرید، نور خود را در برگزیدگان خویشاز حضرت نوح، ابراهیم، موسی و عیسی (علیهم السّلام) گرفته تا به حضرت محمد (صلی الله علیه و اله و سلم)، خاتم الانبیا سرایت داد و از وی آن نور را به اوصیای او، امامان معصوم (علیهم السلام) ، سریان داد. همان نور و روح خدایی است که در امام عصر (علیه السّلام) تجلی می کند و او را از سطح بشر عادی فراتر می برد و وی را قادر می سازد که قرن ها، بلکه هزاران سال بی هیچ گزند و آزار و بدون ضعف و پیری، با بدن جسمانی که در بشر عادی موجب کون و فساد است زندگی کند و در زمان مناسب، به امر خداوند از پس پرده غیب ظهور فرماید.

معنی کلمه اثناعشری در ویکی واژه

دوازده امامی. شیعه دوازده امامی. اسامی دوازده امام: امام علی، امام حسن، امام حسین، امام سجاد، امام باقر، امام صادق، امام موسی، امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام عسگری، امام مهدی.

جملاتی از کاربرد کلمه اثناعشری

۱۱.اولین روستایی است که دو نفر از نخستین آموزگاران خطه مشگین به نام میرزا ابراهیم برومند و سعید خلیلی طبق اظهار مولف کتاب " سبلان بابک مشگین " آقای اثناعشری در صفحه ۱۷۰ ساکن و اهل این روستا بودند.
بزرگ‌ترین شرحی که بر احیاء نوشته شده اثر زبیدی است که بیش از سه بار در کشورهای عربی زبان چاپ شده‌است. همچنین کتاب هشت جلدی معروف احیاء الاحیاء یا تهذیب الاحیاء (با نام کامل المحجه البیضاء فی احیاء الاحیاء) به همت فقیه شیعه اثناعشری، ملامحسن فیض کاشانی در قرن یازدهم هجری قمری نوشته شده‌است. ملا محسن فیض کاشانی که محدث، عارف و فیلسوف شیعی است در نیمه دوم سده یازدهم هجری احیاء علوم‌الدین را بازنویسی کرده و در تفسیر خود احادیث شیعه را برای مطالب مرتبط با بحث می‌آورد. کتاب وی بارها در ایران و عراق و لبنان به طبع رسیده‌است.
اسم شریفش شاه طاهر از سادات عالی درجات انجدان مِنْمحال قم. موطنش کاشان مولدش همدان. جامع علوم صوری و معنوی بود. مدتی در کاشان خلایق را ارشاد می‌نمود. آخرالامر صاحب غرضان، نسبت طریقهٔ اسماعیلیه به وی داده و سلطان عهد دست ایذا و آزار به وی گشاده. لهذا سیّد عنان عزیمت به وادی هزیمت معطوف و به هندوستان رفته. در دکن مشعوف توطن گزید و سلطان نظام شاه ارادت وی را گزید و طریقهٔ حقّهٔ دین مبین اثناعشری در آن مملکت رواج یافت. هم در آن مملکت در سنهٔ ۹۵۶ به روضهٔ رضوان شتافت. جسدش را حسب الوصیت وی به عتبات عالیات برده، سپردند. غرض، آن جناب صاحب اشعار متین و این چند بیت ازنتایج طبع آن جناب است: