تعارضی

معنی کلمه تعارضی در فرهنگستان زبان و ادب

{conflictual} [علوم سیاسی و روابط بین الملل] مربوط به تعارض

معنی کلمه تعارضی در ویکی واژه

مربوط به تعارض.

جملاتی از کاربرد کلمه تعارضی

روایات متعارضی دربارهٔ حجاب از امامان شیعه وجود دارد
ابراهیم بن محمد (زادهٔ ذی‌الحجهٔ ۸ هجری – درگذشتهٔ ۱۰ هجری) فرزند محمد، پیامبر اسلام و ماریه قبطی بود که در نوزادی درگذشت. در بسیاری از احادیث منسوب به محمد، از ابراهیم به عنوان «نبی بن نبی» (پیامبر پسر پیامبر) یاد شده و از قول محمد روایت شده اگر او نمی‌مرد، بعد از مرگ پدرش به پیامبری می‌رسید. به عقیدهٔ برخی دانشوران، تاریخ مرگ ابراهیم در روایات اسلامی را قبل از مرگ محمد قرار داده‌اند تا با باور به ختمیت وحی تعارضی نداشته باشد.
به عقیدهٔ دانشورانی چون فرایدمن، مرگ ابراهیم در روایات اسلامی را قبل از مرگ محمد قرار داده‌اند تا با باور به ختمیت وحی تعارضی نداشته باشد.
نقدِ دومِ هگل آن بود که اخلاق کانت انسان‌ها را به تعارضی درونی بین عقل و میل می‌کشاند. از نظر هگل، اینکه انسان‌ها میل خود را سرکوب کنند و آن را تحت تسلط عقل درآورند، غیرطبیعی است. به عبارت دیگر، اخلاق کانت با نادیده‌گرفتنِ تنش میان منافع شخصی و اخلاق، نمی‌تواند هیچ دلیلی برای اخلاقی‌بودن در اختیار انسان‌ها قرار دهد.
تعارض مرحله آلتی، آخرین و اساسی‌ترین تعارضی است که کودک باید با آن مواجه شود و با موفقیت آن را حل کند. این تعارض همان خواست ناخودآگاه (ناهشیار) کودک به تملک والد ناهمجنس خود و در عین حال دوری از والد همجنس خود است. فروید، این وضعیت را عقده ایدیپ نامیده‌است.
در سده شانزدهم جنبه تعلیمی آثار، سویه غالب است و هیچ‌یک برای لذت نوشته نشده‌اند. این آثار انسانیت و انسان را در عصر رنسانس توصیف می‌کردند. در سده هفده کسانی آمدند که دست‌نشانده‌های امپراتوری اتریش بودند؛ از ملت و گذشته چک اطلاعات خاصی نداشتند و سعی کردند آثار ادبی تولید کنند. آثار اینها از طرف مردم پذیرفته نشد. در قرن هجده زبان چک جایگاه خود را در آثار بزرگ ادبی از دست داد. اما گذشت زمان این وضعیت را تغییر داد. تعارضی بین سخنوران و اندیشمندان جامعه چک وجود داشت و سرانجام ادبیات چک احیا شد. تا ۱۸۷۰ ادبیات چک دیگر به ادبیاتی جاافتاده بدل شده بود و در همان زمان درام نیز برای اولین بار نوشته شد.
از دیگر اثرگذاری‌های وی می‌توان به بحث مرجحات متعارضین یا برتری‌دهنده‌های روایت‌های متعارض اشاره کرد که بر اساس معیارهایی چون درستی سند حدیث، هماهنگی با مشهور و اجماع و ناسازگاری با عامه، روایتی بر دیگر روایات ترجیح و برتری داده می‌شد.