در سال ۱۹۲۴، لورل برای حضورِ تمام وقت در سینما تحت قراردادی با جو راک برای ساخت ۱۲ فیلم کمدی کوتاه، صحنه تئاتر را رها کرد. این قرارداد یک شرط غیرمعمول داشت: دالبرگ نمیبایست در هیچیک از فیلمها حضور داشته باشد. راک فکر میکرد که خلق و خوی دالبرگ مانع خلاقیت هنری لورل شدهاست. دالبرگ از سال ۱۹۲۵، شروع به دخالت در کارهای لورل کرد، بنابراین، جو راک به او پیشنهاد
تسویه حساب نقدی و یک بلیط یکطرفه بازگشت به زادگاهش استرالیا را داد که او نیز پذیرفت. این ۱۲ فیلم کمدی کوتاه عبارت بودند از: بلبشوی ماندارین (۱۹۲۴)، بازداشتشده (۱۹۲۴)، موسیو اهمیت نده، غرب هاتداگ، جایی به اشتباه، دوقلوها، سیاهمست، باز برفی و روزگار غمبار ملوانی، کارآگاه، دکتر پیکل و آقای پراید و نیمچه مرد.