استودان
معنی کلمه استودان در لغت نامه دهخدا

استودان

معنی کلمه استودان در لغت نامه دهخدا

استودان. [ اُ ] ( اِ مرکب ) ( از: اُستو، استخوان + دان ، پسوند مکان ) دخمه و مقبره گبران. ( مؤید الفضلاء ) ( برهان ).ستودان. ( انجمن آرا ). ناووس. رجوع به ستودان شود.

معنی کلمه استودان در فرهنگ عمید

محوطه ای روباز، محصور، و معمولاً مرتفع در خارج شهر که زردشتیان استخوان های درگذشتگان خود را پس از متلاشی شدنِ جسد، در آن قرار می دادند، مقبرۀ زردشتیان، دخمه، گورستان.

معنی کلمه استودان در فرهنگ فارسی

ستودان: استخوان دان، دخمه، گورستان، مقبره زردشتیان
استخوان

معنی کلمه استودان در فرهنگستان زبان و ادب

{astudan/ astodan} [باستان شناسی] گوردخمه ای که تدفین در آن مبتنی بر سنت های دین زرتشت بوده است

معنی کلمه استودان در دانشنامه عمومی

اَستودان یا ستودان جایگاه نگهداری استخوان است و در دین مزدیسنا بخشی از آیین مردگان شمرده می شده که شامل حفره هایی به صورت های منتظم و چهارگوش یا نامنتظم و ساده در درون سنگ کوه بوده، و از پیش ایجاد می شده اند تا استخوان مردگان را پس از پوسیدن یا خورده شدن اجزاء غیر استخوانی لاشه توسط لاشخورها در دخمه بدانجا انتقال داده و در آن ها نگاه دارند. بعضی از استودان های عهد ساسانی مشتمل بر نوشته های مذهبی و نامِ شخص درگذشته بوده است. گوردخمه نیز روشی مشابه برای مردگان است.
بازمانده استودان های کهن در کازرون، شوشتر، نقش رستم، شهر ری و استان کرمان و یزد یافت می شود.
استودان از دو بخش اَستو - ( هسته :استخوان ) و - دان ( جایگاه ) تشکیل شده است.

معنی کلمه استودان در دانشنامه آزاد فارسی

اُستودان
اُستودان
(یا: استخوان دان) مکانی که بنابر شریعت زردشتی برای پیش گیری از آلودن خاک، نعش متوفی را آن جا می نهادند تا به استخوان تبدیل شود. استودان ها دو گونه اند: ۱. حفره هایی ساده که به شکل چهارگوش در کف بستر سنگی صخره ها تراشیده یا در سینۀ کوه ها کنده شده اند؛ ۲. بناهایی که در نقاط مرتفع و دور از آبادی ها و سکونتگاه ها می ساختند. گاهی نیز اتاقک هایی بزرگ و آراسته به تزیینات حجاری در دل کوه می تراشیدند. استودان ها را بیشتر از دورۀ مابعد هخامنشی می شناسیم و برخلاف تصور رایج، آرامگاه های صخره ای شاهان هخامنشی در کوه رحمت و کوه حسین استودان نیست. در فارس، شماری از دخمه های چهارگوش تراشیده در دل کوه ها موجودند که به سبب فقدان مدارک باستان شناختی به درستی قدمت آن ها شناخته شده نیست، امّا احتمال می رود که به دوران ساسانی تعلق داشته باشند. این استودان ها را در کوه های رحمت، زیدون، سروی، ایوب، زاغه و آخور رستم یافته اند. در معماری غربی، گاه ضمن حفاری ها استخوان های مردگان پیدا می شود که در محلی مجزا نگه می دارند، امّا غالباً بخشی از سرداب کلیسا را به این کار اختصاص می دهند.

معنی کلمه استودان در ویکی واژه

پهلوی: astodān
اُستو (استخوان) + دان (پسوند مکان)
محوطه‌ای روباز، محصور، و معمولاً مرتفع در خارج شهر که زردشتیان استخوان‌های درگذشتگان خود را پس از متلاشی شدنِ جسد، در آن قرار می‌دادند؛ آرامگاه و مقبرۀ زردشتیان؛ ستودان، استخوان‌دان؛ دخمه؛ گورستان.

جملاتی از کاربرد کلمه استودان

در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ گروه کاوش باستان‌شناسی محوطهٔ پلنگ‌گرد به سرپرستی شکوه خسروی از کشف استودان حاوی بقایای استخوانی در این محوطه خبر داد. اگرجه کشف استودان در آتشکده پیشتر نیز در آتشکده بندیان درگز خراسان اتفاق افتاده، اما این نخستین بار بوده که استودانی حاوی بقایای استخوانی در یک آتشکده کشف شده‌است. این کشفیات این باور را به چالش می‌کشد که در گذشته این اعتقاد وجود داشته که جسد مرده ناپاک است و نباید در مکانی مقدس گذاشته شود.
این نظریه فقط یک احتمال است. احتمال دیگر این است که این دخمه‌ها به عنوان استودان یا استخوان دان استفاده می‌شده.
امروزه مقبره‌های بسیاری مربوط به دوران معبد دوم در اورشلیم کشف شده‌اند. مثالی از این دست، که در شمال شهر قدیم کشف شده، بقایای انسانی در یک استودان منقش به کتیبه‌هایی به زبان آرامی را در بر می‌گیرد. مقبره‌ی سنت جیمز در دره‌ی کیدرون، که با کتیبه‌هایی به زبان عبری و ستون‌هایی به سبک دوریک تزئین شده، احتمالاً محل دفن کاهنان معبد دوم است.
استودان زرتشتی بر روی یکی از ارتفاعات کوه توچال به نام کوه آهاربشم که ارتفاع آن از سطح دریا حدود ۳۲۱۰ متر است احداث شده‌است.