ارابه فرود ثابت

آر ۷۶ به صورت تک باله و بال‌چتری با ارابه فرود ثابت واقع در بخش دم و به شکل متعارف با بال‌های چوبی و بدنه فولادی پوشش یافته با پارچه توسط والتر بلومه مهندس آلمانی طراحی شده بود.

آر ۹۵ در رقابت با هواگرد فوکه-وولف اف‌و ۶۲، در ابتدا مورد پذیرش نیروهای مسلح آلمان واقع نشد؛ به همین جهت از دو نسخه آب‌نشین و خشکی‌نشین آن با ارابه فرود ثابت، برای صادرات استفاده گردید. شش فروند آر ۹۵اِل خشکی‌نشین با ارابه فرود پوشیده و ثابت توسط نیروی هوایی شیلی سفارش داده شد که پیش از آغاز جنگ جهانی دوم به این کشور تحویل گردید. ترکیه نیز سفارشی برای دریافت آر ۹۵و آب‌نشین ارائه کرد که با آغاز جنگ، تحویل آن محقق نشد و هواگردهای تولید شده بدین منظور تحت عنوان آر ۹۵آ به لوفت‌وافه تحویل گردیدند. لوفت‌وافه در سال ۱۹۴۱ چندین فروند از هواگردهای آر ۹۵ را جهت مقاصد آموزشی و انجام عملیات‌های شناسایی ساحلی در دریای بالتیک و خلیج فنلاند سفارش داد که تا سال ۱۹۴۴ مورد استفاده قرار گرفت.

این هواگرد که برگرفته از آر ۹۵ بود، با ارابه فرود ثابت، اتافک سربسته خلبان و افزوده شدن تجهیزات لازم جهت استفاده به عنوان هواگرد اژدرافکن در عرشه ناو هواپیمابر در حال ساخت گراف زپلین طراحی گردید.