استازولامید
معنی کلمه استازولامید در دانشنامه عمومی

استازولامید

معنی کلمه استازولامید در دانشنامه عمومی

استازولامید ( به نام تجاری Diamox ) یک دیورتیک و از مشتقات سولفونامیدها می باشند.
استفاده استازولامید در ارتفاع در مسابقات ورزشی دوپینگ حتمی خواهد بود در حال حاضر، WADA به خاطر تأثیر مدّر بودن، آن را در دسته داروهای پوشاننده قرار داده و آن را ممنوع اعلام کرده است.
قبلاً در درمان افزایش فشارخون نیز استفاده می شد ولی اکنون بیشتر در درمان گلوکوم، قلیایی کردن ادرار برای جلوگیری از رسوب سیستئین و اسید اوریک، تشنج میوکلونیک و پیشگیری و درمان بیماری صعود سریع به ارتفاعات مصرف می شود. استازولامید=دیورتیک مناسب برای سعود سریع به ارتفاعات ( مهیم )
استازولامید در صورت حساسیت مفرط به دارو، هیپوناترمی یا هیپوکالمی، اختلالات کلیوی یا کبدی، نارسایی غده آدرنال و اسیدوز هیپرکلرمیک منع مصرف کامل دارد.
در افراد دیابتی، و افراد مبتلا به COPD , آمفیزم نیز مصرف استازولامید باید با احتیاط همراه باشد
استازولامید مهارکننده آنزیم کربنیک آنهیدراز است؛ بنابراین در کلیه موجب دفع بی کربنات ( پیشگیری از آلکالوز متابولیک ) ، افزایش ادرار و افزایش جبرانی تنفس برای پیشگیری از اسیدوز متابولیک می شود.
افزایش حجم ادرار ( دیورز ) ، کرختی، مور مور شدن و تغییر حسی ( پارستزی ) به خصوص در دستها و پاها و نواحی تحت فشار، خواب آلودگی، هیپرآمونمی، مصرف نوشیدنی های کربن دار ممکن است بی مزه به نظر برسد، تهوع، عدم تعادل الکترولیتی
قرص، آمپول

معنی کلمه استازولامید در ویکی واژه

استازولامید (شمارش‌ناپذیر)
دارویی جهت گلوكوم -صرع - كوه گرفتگي - مدر-اسیدی کردن خون

جملاتی از کاربرد کلمه استازولامید

شامل دستهٔ آگونیست‌های آلفا-آدرنرژیک (از جمله آپراکلونیدین، بریمونیدین، اپی‌نفرین و…)، دستهٔ بلوک‌کننده‌های گیرندهٔ بتاآدرنرژیک (از جمله تیمولول و بتاکسولول) و دستهٔ داروهای مهارکنندهٔ کربنیک آنهیدراز (از جمله استازولامید و دورزلامید) هستند.
داروهای مهارکننده آنزیم کربنیک آنهیدراز اثرات متفاوتی دارند به عنوان نمونه مهارکننده‌های این آنزیم در بخش پروکسیمال نفرون‌های کلیه مانند استازولامید به عنوان ادرارآور عمل می‌کنند و مهارکننده‌های تیپ دو این آنزیم در چشم مانند قطره دورزلامید، در درمان گلوکوم (با مکانیسم کاهش سنتز زلالیه) کاربرد دارند.
دیورتیک‌ها بر اساس اینکه بر کدام بخش از توبول‌های کلیوی (مانند دیستال، پروکزیمال یا قوس هنله یا با مکانیسم اسمز) اثر کنند دارای ویژگی‌های متفاوتی هستند. به عنوان مثال تیازیدها (هیدروکلرتیازید) بر قسمت دیستال توبول اثر نموده موجب مهار پمپ سدیم و کلر می‌شوند. دیورتیک‌های قوس هنله مانند فورزماید موجب مهار بازجذب سدیم در کلیه می‌شوند. مدرهایی مانند استازولامید با مهار آنزیم کربنیک انیدراز عمل می‌کنند.