آلکالوز

آلکالوز

معنی کلمه آلکالوز در دانشنامه عمومی

آلکالوز. آلکالوز ( به انگلیسی: Alkalosis ) به معنی افزایش سطح بی کربنات مایع خارج سلولی و قرار گرفتن PH خون در محدوده قلیایی ( بالاتر 7/45 ) می باشد . معمولاً فرایندهای متابولیک بدن و کاتابولیسم گلوکز منجر به تولید اسید می شود . PH خون و مایع خارج سلولی به وسیله ریه ( تنفس ) و کلیه تنظیم می شود. به صورت کلاسیک اگر مشکل از کلیه باشد ما آلکالوز متابولیک و اگر مشکل از ریه باشد ما آلکالوز تنفسی داریم.
اثر عمده آلکالوز بر روی بدن افزایش تحریک پذیری سیستم عصبی است. این اثر هم در سیستم عصبی مرکزی و هم در سیستم عصبی محیطی روی می دهد. معمولاً اعصاب محیطی قبل از سیستم عصبی مرکزی مبتلا می شوند. در نتیجه عضلات وارد حالت تتانی و اسپاسم تونیک می شوند. تتانی معمولاً ابتدا در عضلات ساعد ظاهر شده و به سرعت به عضلات صورت و سرانجام به سراسر بدن منتشر می شود. درمان تصحیح آلکالوز و از بین بردن عامل ایجادکننده می باشد .
دو نوع آلکالوز تنفسی و متابولیک داریم. به صورت کلاسیک اگر مشکل از کلیه باشد ما آلکالوز متابولیک و اگر مشکل از ریه باشد ما آلکالوز تنفسی داریم. علل آلکالوز تنفسی هایپرونتیلاسیون ( تنفس زیاد و سریع ) مثلا در سالیسیلیسم، تب و صعود به ارتفاعات است. علل آلکالوز متابولیک استفراغ شدید، هایپرآلدسترونیسم، مصرف دیورتیکها، خوردن داروهای قلیایی، سندرم شیر - قلیا و پیچ خوردگی شیردان در نشخوارکنندگان است. [ نیازمند منبع]
آلکالوز تنفسی را می توان از نظر بالینی به دوگروه حاد و مزمن تقسیم کرد. هیپرونتیلاسیون حاد بدون ایجاد تغییر در غلظت بیکربنات پلاسما، Pco2 را کاهش می دهد، در نتیجه غلظت یون هیدروژن پائین می آید. علل آلکالوز تنفسی حاد عبارتند از اضطراب، علل مغزی مانند مننژیت و CVA، داروهایی مانند آسپرین و کافئین، صعود به ارتفاعات، پنومونی، تب و حاملگی. هیپرونتیلاسیون حاد به همراه آلکالوز تنفسی می تواند یکی از علائم زودرس سپسیس باکتریائی باشد. تظاهرات بالینی آلکالوز حاد تنفسی عبارتند از: پارستزی اندام ها، اسپاسم کارپوپدال، و علامت شوستک مثبت.
آلکالوز مزمن تنفسی در بیماری های ریوی و کبدی ایجاد می شود. پاسخ کلیه به هیپوکاپنی مزمن، به صورت کاهش بازجذب بیکربنات فیلتره، افزایش دفع بیکربنات، و متعاقب آن پائین آوردن غلظت بیکربنات پلاسما می باشد. با افت غلظت بیکربنات، غلظت کلرید افزایش می یابد. در اسیدوز هیپرکلرمیک نیز همین حالت وجود دارد، و تنها راه افتراق آلکالوز مزمن تنفسی از اسیدوز هیپرکلرمیک، اندازه گیری گازهای خون و pH می باشد.

معنی کلمه آلکالوز در دانشنامه آزاد فارسی

آلکالوز. آلکالوز (alkalosis)
در پزشکی، افزایش درجۀ قلیایی خون یا کاهش نسبت یون هیدروژن در خون. آلکالوز به علت ازدست دادن مقادیر زیاد یون هیدروژن براثر استفراغ ایجاد می شود. احتباس۱ بیش از حد یون بی کربنات در کلیه ها یا مصرف زیاد مواد قلیایی، مثل داروهای ضداسید، هم ممکن است علت آلکالوز باشد. برای درمان آن لازم است شرایط منجر به بروز اختلال در تعادل اسید و باز۲ بدن را برطرف کرد.

معنی کلمه آلکالوز در ویکی واژه

(پزشکی): افزایش غیر طبیعی خاصیت قلیایی خون بر اثر دفع اسید یا تجمع قلیا در بدن.

جملاتی از کاربرد کلمه آلکالوز

اختلالات آب و الکترولیت به معنی افزایش یا کاهش اسیدها و الکترولیت‌های مایع میان‌بافتی و خون هستند. از جمله اختلالات الکترولیتی هیپوناترمی، هایپرناترمی، هایپرکالمی و هیپوکالمی، اسیدوز و آلکالوز می‌باشند.
علاوه بر کلیه عملکرد سایر دستگاه‌ها نیز در تنظیم آب و الکترولیت بدن مؤثر است؛ مثلاً در موارد تنفس سریع (به دلیل صعود به ارتفاعات یا مسمومیت با آسپیرین) ما آلکالوز داریم یا در اسهال و استفراغ شدید ما اسیدوز، هیپوکالمی و اختلال آب و الکترولیت داریم.
۳. دفع پتاسیم که تقریباً همیشه در آلکالوز متابولیک دیده می‌شود
درمان آلکالوز تنفسی حاد عبارت است از حفظ تهویهٔ کافی. در صورت لزوم باید از کیسه پلاستیکی استفاده کرد. آلکالوز تنفسی مزمن، عموماً نیاز به درمان ندارد.