آلوئول
جملاتی از کاربرد کلمه آلوئول
عفونت پنوموکوکی موجب نشت مایع فیبرینی ادم به داخل آلوئول و در نتیجه، ورود گلبول‌های قرمز و لکوسیت به آن می‌گردد. به همین دلیل، قسمت‌هایی از ریه متراکم می‌شوند. پنوموکوک‌های زیادی در این اگزودا (چرک) یافت می‌شوند که می‌توانند از طریق تخلیه لنفاوی ریه به جریان خون برسند. دیواره‌های آلوئولی در طی عفونت، به‌طور طبیعی بدون تغییر می‌مانند. به مرور، سلول‌های تک-هسته‌ای فعالانه بقایای سلولی را فاگوسیت می‌کنند و این مایع به تدریج باز جذب می‌شود. پنوموکوک‌ها توسط فاگوسیت-کننده‌ها برداشته شده، به صورت داخل سلولی هضم می‌شوند.
آرک‌ها حفره‌هایی در فک هستند که ریشهٔ دندانها را در ساختار حفره‌مانند بوسیلهٔ فیبر پیرادندانی (پریودنتال) نگه می‌دارند. اصطلاح دیگری که به صورت غیر تخصصی برای آلوئول دندان بکار می‌رود، «پایهٔ دندان» است. مفصلی که ریشه‌های دندان و حفره را به هم متصل می‌کند نوعی از مفصل رشته‌ای است که مفصل چفتی (گومفوز) نام دارد.
آلوئول‌ها دارای کلاژن و فیبرهای الاستیک هستند. فیبرهای الاستیک اجازه می‌دهند آلوئول‌ها در زمان دم تنفسی با افزایش سطح با هوای اکسیژن‌دار پُرشده و سپس در هنگام بازدم تنفسی، جمع شده و دی‌اکسیدکربن مبادله شده به بیرون رانده شود.
هنگامی که آلوئول‌های ریه پاره می‌شوند، همان‌طور که در پارگی ریوی اتفاق می‌افتد، هوا ممکن است از زیر پلور احشایی (لایه پوشاننده ریه)، به ناف ریه، تا نای، گردن و سپس به قفسه سینه حرکت کند. این عارضه همچنین ممکن است زمانی رخ دهد که یک دنده شکسته ریه را سوراخ کند؛ در واقع، ۲۷ درصد از بیمارانی که شکستگی دنده دارند، آمفیزم زیر جلدی نیز دارند.
روش‌های جدید اشباع ریه از اکسیژن به این ترتیب است که ۵ دقیقه قبل از اینکه برای بیمار از داروهای آرام‌بخش یا بیهوش‌کننده استفاده شود با استفاده از کانولای بینی اکسیژن ۱۰۰ درصد برای بیمار تجویز شود. بررسی‌ها نشان داده استفاده از کانولای بینی با فشار بالا باعث بالا رفتن میزان اکسیژن در ناحیه حلق شده و در نهایت میزان اکسیژن خون افزایش خواهد یافت. تغییرات کم در جریان می‌تواند موجب تغییرات اساسی در اکسیژن در دسترس در آلوئول‌های بیمار شده و میزان اکسیژن ظرفیت باقیمانده عملی افزایش می‌یابد. استفاده از کانولای بینی قبل از بیهوشی و در حین آپنه از کاهش اکسیژن خون در حین لوله‌گذاری تراشه جلوگیری خواهد کرد.
دانشمندان به‌تازگی با آزمایش سلول‌های بنیادین ریه بر روی موش‌های دچار آمفیزم و مشاهدهٔ رشد دوبارهٔ آلوئول و برونکیول برای درمان غیر تهاجمی و بدون جراحی این بیماری به امیدهایی تازه دست یافته‌اند.
علائم اصلی درد است که اغلب به‌طور ناگهانی ظاهر می‌شود و با غرق شدن در دندان درگیر، که ممکن است احساس بروز و برجسته در نیش زدن، بدتر شود. دندان ممکن است همراه باشد و این ضایعه ممکن است باعث نابودی لگن پریودنتال و استخوان آلوئول شود. [4] درد عمیق و خشن است. مخاط دهان که یک آبسه پر از زودرس را تشکیل می‌دهد، به نظر می‌رسد اریتماتوز (قرمز)، تورم و دردناک برای لمس است. [3] سطح آن ممکن است بر اثر کشیدگی مخاط در آبسه باشد. قبل از اینکه نیمه شکل بگیرد، ضایعه نوسان ناپذیر نخواهد بود و هیچ تخلیه خونریزی وجود نخواهد داشت. لنفادنیت منطقه ای ممکن است وجود داشته باشد.
کنار فوقانی: این کنار ریشه دندانها را در خود جای می‌دهد در عمق هریک از سوراخ‌های آلوئولی سوراخ ریزی دیده می‌شود که محل‌ّ ورود عروق و اعصاب آلوئولار تحتانی به ریشه دندان می‌باشد، هرکدام از حفرات آلوئولی برحسب نوع دندان و تعداد ریشه‌های آن به توسط تیغه‌هایی (سپتوم‌هایی) به حفرات کوچک‌تری تقسیم می‌شود.
از نظر هیستولوژی (بافت‌شناسی) دیواره آلوئول (پنوموسیت) از سه نوع سلول اصلی تشکیل شده‌است.