آریان

پیامی فرستاد بر لیدیان سکاها که هستند از آریان

تورج دریایی می‌گوید مفهوم آریانا بیشتر یک گستره فرهنگی است تا جغرافیایی.

سپاه سکاها و هم آریان همه جنگ را تنگ بسته میان

یک جودوکار از آریانا به مسابقات دعوت شد.

نام آن اقلیم آریان ویژه بود جایگاهی دلکش و پاکیزه بود

آریوس (۲۵۰/۲۵۶ – ۳۳۶ ب. م در اسکندریه) آریوس اسکندرانی از پدران اولیه کلیسا بود. وی بر این نظر بود که عیسی مسیح دارای مقام الوهیت نبوده و در مقامی پایین‌تر از خداوند قرار دارد. به عبارت دیگر پسر و پدر در الوهیت با یکدیگر مشترک نیستند و پسر دون پدر است که این دیدگاه به آریانیسم مشهور است. او عیسی مسیح را خلق اول خداوند می‌دانست. به هر صورت در آن زمان و پس از آن او طرفداران زیادی را به‌دست‌آورد. دیدگاه آریوس در اولین شورای نیقیه با آنکه طرفدارانی داشت، (حدود ۲۲ نفر) رای نیاورد و به عنوان یک عقیده کفرآمیز شناخته شد، که منجر به تهیه اعتقادنامه نیقیه گردید.

آثار فصیح همواره مورد استقبال کتابخوانان ایران بوده‌است، اما معمولاً کارهایش در بین منتقدان ادبی با استقبال جدی روبه‌رو نمی‌شد. برخی دیگر او را یکی از معدود نویسندگان ایرانی می‌دانند که هم در جذب مخاطبان خاص و هم مخاطبان عام موفق بوده‌است. بسیاری از داستان‌های فصیح در ارتباط مستقیم با تجربیات زندگی شخصی اوست. به گفته خودش «جلال آریان» در داستان «درد سیاوش»، شباهتی تمام با نویسنده دارد، چراکه در زندگی واقعی نویسنده هم آنابل کمبل، اولین همسر فصیح، سر زا رفت.

مرگ اسکندر چنان ناگهانی رخ داد که وقتی خبرش به یونان رسید، مردم باورش نمی‌کردند. اسکندر وارث مشخص یا مشروعی نداشت؛ پسرش از روشنک، اسکندر چهارم، پس از مرگ او به دنیا می‌آمد. بنا به گفتهٔ دیودور، ملازمان اسکندر در بستر مرگ از او پرسیدند که امپراتوری‌اش را برای چه کسی به میراث گذاشته‌است؛ پاسخ کوتاه او «برای قوی‌ترین» بود. آریان و پلوتارک مدعی شده‌اند که اسکندر در این زمان لال شده بود که بیان از این دارد که این داستان ساختگی است. دیودور، کوینت کورس، و یوستین روایت منطقی‌تری از آنچه رخ داده‌است نقل کرده‌اند: اسکندر انگشتر مهردارش را در حضور شاهدان به پردیکاس، از محافظان و رهبر ملازمان سوار، داده‌است فلذا او را به عنوان جانشین برگزیده‌است.

بهرام آریانا پس از وقوع انقلاب در ایران، به ترکیه و سپس فرانسه مهاجرت کرد.

دگر منقرض گشت آشوریان زبابل بشد نیم و نیم آریان

منوچهر آریان پور در هفتم شهریور ماه سال ۱۳۰۸ در کاشان به دنیا آمد. او در سال ۱۹۵۸ با نگارش رساله‌ای دربارهٔ والتر رالی از دانشگاه کلرادو دکترا گرفت و پس از فارغ‌التحصیلی در دانشگاه‌های آمریکا به تدریس پرداخت. وی در سال ۱۳۴۸ به همراه پدرش مدرسه عالی ترجمه را در ایران بنیان گذاشت که در همان سال، نخستین دوره دانشجویان در آن مشغول به تحصیل شدند. این مدرسه، دانشجویانی را در رشته‌های مختلف ترجمه تربیت کرد.

کمین افسر از ماد و از آریان بگویم ز کوروش بسی داستان

سر افراز گشتند ایرانیان خجسته شد طالع آریان

هفدهم مهرماه، «آریان مریدی»، معترض ۱۹ ساله‌ای که داشت برای کنکور درس می‌خواند، از ناحیه شانه چپ، مورد اصابت گلوله سرکوب‌گران قرار گرفت. گلوله از شانه چپش وارد و از شانه راست او خارج شد و بعد از چند ساعت جدال با مرگ، این نوجوان جان باخت. این نوجوان پس از انتقال به بیمارستان جوانرود به دلیل وخامت وضعیت جسمانی به کرمانشاه منتقل شده و ساعات اولیه بامداد روز گذشته جانش را از دست داد.

موصوف در طو ل سال‌های کار خویش، خدمات شایانی را به فرهنگ کشور به ویژه ولایت بلخ انجام داده‌است و در تأسیس انجمنهای نویسنده گان بلخ، اتحادیه‌های روشنفکران ایجاد گر، ژورنالیستان، کانون فرهنگی مولانا و روز نامه نگاران آریانا نقش فعال داشته عضو گروه‌های مؤسسان این نهادها بوده‌است. وی در دورهٔ حاکمیت جنبش طالبان، مدتی را در خارج به سربرده است.

هم از ماد استم هم از آریان رسانم نسبت را به ایرانیان