آنژیوگرافی

در صورتی که اولین آنژیوگرافی در بیمار منفی بود بعد از آن باید سی تی آنژیوگرافی شود و اگر منفی بود دو هفته بعد آنژیوگرافی تکرار شود.

انجام این بررسی نیاز به دو روز بستری شدن دارد ولی انجام آن دقایقی بیش به طول نمی‌انجامد و معمولاً بیمار بدون عارضه‌ای خاص از بیمارستان مرخص می‌شود. اگر در حین عبور کاتتر بیمار دچار مشکل شود معمولاً می‌توان به سرعت داروهای لازم را به‌طور مستقیم به داخل قلب تزریق کرد و مشکل را رفع نمود. آنژیوگرافی قلب معمولاً روش بی‌خطری است.

این روش نسبت به روشی که آنژیوگرافی از طریق کشاله ران انجام می‌شود جدیدتر است و عوارض کمتری دارد. برای مثال ریسک خونریزی در آن کمتر است و پس از انجام آنژیوگرافی نیاز به استراحت مطلق بودن بیمار نیست. همچنین نیازی به استفاده از کیسه شن پس از انجام آنژیوگرافی نیست.

بررسی‌های تشخیصی می‌شود دربرگیرنده رادیوگرافی قفسه سینه، اسکن ریه، سی تی آنژیوگرافی ریه، نوار قلب، سمع قلب و ریه، و آزمایش‌های خون جهت اندازه‌گیری عوامل انعقادی و زمان پروترومبین باشد.

۴. ۶–۸ ساعت قبل از انجام آنژیوگرافی بیمار باید از خوردن و آشامیدن پرهیز نماید.

بهترین و مطمئن‌ترین راه جهت هدایت کاتتر، انجام آنژیوگرافی از طریق پونکسیون شریان فمورال می‌باشد که با روش سلدینگر انجام می‌شود و از ایمنی بالایی در مقایسه با سایر روش‌ها برخوردار است. در این روش پونکسیون شریان فمورال، پائین‌تر از لیگامان اینگوینال انجام می‌شود.

آنژیوگرافی مغزی یک آزمایش تشخیصی است که در آن از اشعه ایکس استفاده می‌کنند. آنژیوگرافی مغزی می‌تواند به پزشک کمک کند تا به بررسی انسداد یا سایر اختلالات در رگ‌های خونی سر و گردن بیمار بپردازد.

انجام این بررسی نیاز به یک روز بستری شدن دارد ولی انجام آن دقایقی بیش به طول نمی‌انجامد و معمولاً بیمار بدون عارضه‌ای خاص از بیمارستان مرخص می‌شود. اگر در حین عبور کاتتر بیمار دچار مشکل شود معمولاً می‌توان به سرعت داروهای لازم را به‌طور مستقیم به داخل قلب تزریق کرد و مشکل را رفع نمود. اگرچه آنژیوگرافی قلب معمولاً روش بی‌خطری است، به صورت نادر ممکن است با عوارضی چون آسیب عروق، نارسایی کلیه (به علت ماده حاجب) سکته قلبی یا مغزی همراه باشد.

- رویه های طبی و جراحی: رواندرمانی، مشاوره تغذیه، آنژیوگرافی قلب، برداشتن کیسه صفرا