آسایشگاه

و در جمله چون شهوات و زیادتها در باقی کرد و از مال و جاه به قدر لابد کفایت کرد و دل وی از آن گسسته بود، دنیا را دوست نداشته باشد. و مقصود این است که چون بدان جهان شود سرش نگونسار نبود و روی بازپس نبود که با دنیا می نگرد، و کسی بازنگرد که دنیا آسایشگاه وی بوده باشد، اما چون در حق وی همچون طهارت جای باشد که جز به وقت حاجت وی را نخواهد، که وی به مرگ از این حاجت گاه برست، کجا به وی التفات کند؟

در دوره قرن‌های وسطی آسایشگاه‌ها با دستورهای مذهبی در قله‌های متعددی از گذرگاه‌های اصلی تشکیل می‌گردد. اصلی‌ترین گذرگاه‌ها همانند: کله دو ایزران به معنی (بالاترین)، گذرگاه کله آگنل، گذرگاه برنر، مون سنیس، گذرگاه بزرگ سنت برنارد، کول دو تند، گذرگاه گوتارد، گذرگاه سمرینگ، گذرگاه سیمپلون و گذرگاه استلویو.

بیماری آلزایمر را اولین بار یک روان‌شناس و عصب‌شناس آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال ۱۹۰۱ شناسایی و توصیف کرد. بیمار او یک زن ۵۰ ساله به اسم «اوت دتر» بود و آلویز آلزایمر این زن را از زمان بستری شدنش در آسایشگاهی در شهر فرانکفورت تا زمان مرگ او در سال ۱۹۰۶ همراهی کرد.

اگر چه جایگاه ارزشی معماری او در این دوره خارج از شناسهٔ معماری او قرار می‌گیرد، اما ظرفیت آثار او از یک سو ضرورتاً به زمان و از سوی دیگر به بی زمانی مرتبط می‌شود. به عنوان نمونه:ساختمان کتابخانه وی پور، ساخمان آسایشگاه جنوب غربی فنلاند در پایمیو و ساختمان اداره مرکزی روزنامه تورن سانومات در تورکو.

تا زمانی که سوابق پزشکی او در سال ۱۹۷۷ پیدا شد، اعتقاد بر این بود که آئورورا در حین جنگ داخلی اسپانیا ناپدید شده‌است، اما او در واقع در ۲۸ دسامبر ۱۹۵۵ بر اثر سرطان در آسایشگاه روانی سیمپوسوئلوس درگذشت. او را در یک گور دسته جمعی به خاک سپردند.

عماد مغنیه معروف به «حاج رضوان» از فرماندهان نظامی حزب‌الله لبنان و رهبر گروه سازمان جهاد اسلامی بود. این گروه مسئولیت ترور غلامعلی اویسی را بر عهده گرفت. او از سوی دولت‌های آمریکا، اسرائیل و اتحادیه اروپا برای انفجار سفارت آمریکا در بیروت (۱۹۸۳) و انفجار آسایشگاه‌های نیروهای نظامی حافظ صلح آمریکایی و فرانسوی در بیروت (که باعث کشته‌شدن بیش از ۳۵۰ نفر شد) و نیز در بمب‌گذاری سفارت اسرائیل در آرژانتین در سال ۱۹۹۲ و بحران گروگان‌گیری لبنان در دهه ۸۰، به عنوان یک «تروریست» تحت تعقیب بوده است. منوچهر متکی وزیر امور خارجه ایران در تشییع جنازه وی حضور داشت و پیام‌های تسلیت مقام‌های ایرانی را خواند.

«دراب شارلوت وِیل» در-خود-فرورفته و سن ازدواجش گذشته؛ زندگی‌اش تحت تسلط کامل مادر مقتدرش (زنی از طبقه اشراف بوستون) است، و بدرفتاری کلامی و احساسی او با دخترش باعث نبود اعتماد به نفس در او شده‌است. خانم وِیل سه پسرش را بزرگ کرده و شارلوت بچه ناخواسته‌ای‌ست که در سن بالا به دنیا آورده‌است. لیزا، زن برادر شارلوت، با نگرانی از در آستانه فروپاشی عصبی بودن شارلوت، او را به روان‌پزشکی به نام جکوئیس معرفی می‌کند که توصیه می‌کند تا مدتی را در آسایشگاه او بگذراند.

این مرکز امروزه در فضایی به وسعت ۴۲۰٬۰۰۰ متر مربع با ۱۶۰٬۰۰۰ متر مربع زیربنا، با بخش‌های بهداشتی، درمانی، توان‌بخشی، آموزشی و امور فرهنگی و ورزشی در خدمت مددجویان است. در طی سال‌های فعالیت آسایشگاه کهریزک، این مکان همچنان به صورت غیرانتفاعی باقی مانده‌است و با کمک‌های مردمی اداره می‌شود. این محل که پس از تاسیس بارها گسترش یافت، با احداث بناهای اماکن مختلف مانند کارگاه، ساختمان بیماران ام.اس، سالن ورزش، فضای سبز شامل آسایشگاه‌هایی برای معلولین و سالمندان است. بسیاری از بناهای موجود توسط افرادی خیر و نیکوکاری ساخته شد که قدم پیش گذاشتند و هزینه ساخت و ساز آن را تقبل کردند.  

از این مکان‌ها به عنوان آسایشگاه پرسنل وظیفه نیز یاد می‌شود و به مکانی گفته می‌شود که کلیهٔ پرسنل سربازان وظیفه نیروهای مسلح و نیروی انتظامی جهت استراحت در دوره خدمت ضرورت استفاده می‌کنند.

وی دانش‌آموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه ادینبرو بود که در سال ۱۸۸۹ فارغ‌التحصیل شد. او در لندن، پراگ و وین به کسب تجربه پرداخت و تسلط کامل به زبان‌های فرانسوی، آلمانی و ایتالیایی داشت. کمبل در سال ۱۸۹۲ میلادی با نگارش رسالهٔ «آسیب‌شناسی جنون ناشی از الکل» مدرک دکترای خود را از دانشگاه ادینبرو دریافت داشت. وی پس از ۱۳ سال کار در یک آسایشگاه بیماری‌های روانی در لیورپول در سال ۱۹۰۵ و در سن ۳۷ سالگی به زادگاهش بازگشت و در سیدنی سکنا گزید. در این هنگام تمرکز علمی او به سمت نوروآناتومی و آسیب‌شناسی عصبی تغییر کرده بود و کمبل به‌عنوان متخصص مغز و اعصاب کار می‌کرد.

بیمارستان سیونگ و آسایشگاه آن در سال ۲۰۰۸ توسط بنیاد پزشکی هیوسیونگ تأسیس شده بود.