التفات

بدین صفت که تو در روی خویش حیرانی به غیر اگر نکنی التفات معذوری

خدا نوح را که در نظر التفات یافته بود برگزید و به او دستور داد که کشتی را بسازد. کشتی از چوب کوفر ساخته شد و بیرونش به قیر اندود گشت. طول کشتی سیصد ذراع، عرضش پنجاه ذراع و ارتفاع آن سی ذراع بود. همچنین خدا به نوح دستور داد که جانوران پاک، هفت جفت و از جانوران ناپاک یک جفت به کشتی بیاورد. با روی دادن طوفان، نوح با خانواده‌اش به کشتی وارد می‌شود؛ تا این که سرانجام کشتی بر کوهی نشست. آنگاه نوح و خانواده‌اش به زمین تازه پا گذاشتند.

التفاتی بیکی گوشه چشم ار نکنی سبب آفت صد گوشه نشین خواهد بود

نیک باستروم، فیلسوف دانشگاه آکسفورد، ابرهوش را به‌صورت «یک عقل که در تمامی زمینه‌ها شامل نوآوری علمی، هوش عمومی و مهارت‌های اجتماعی بسیار هوشمندتر از بهترین مغزهای انسان‌هاست» تعریف می‌کند. برنامه فریتز اگرچه در در بازی شطرنج بسیار هوشمندتر از انسان است اما براساس این تعریف، ابرهوشمند محسوب نمی‌شود؛ زیرا در انجام کارهای دیگر حرفی برای گفتن ندارد. باستوم ابرهوش را با در نظر گرفتن رفتارها و هوش عمومی تعریف می‌کند اما مسائلی مانند جهت التفاتی (رجوع شود به مسئلهٔ اتاق چینی) یا کیفیات ذهنی (رجوع شود به مسئله دشوار خودآگاهی) را بی‌پاسخ باقی می‌گذارد.

ظاهراً با رقیب، یار مرا التفات نهان که بود، نماند

خود میرزا محمد هاشم نقل می‌کند وقتی او را به محضر نادرشاه افشار بردند «حالتی در من پیدا شد که خود را بر نادرشاه غالب و قاهر می‌دیدم و اصلاً رعب و خوفی از او در خاطرم نمی‌یافتم و به او گفتم:نادر سلامت باد تقصیر از نادر است نه از تقیخان. نادر چون این سخن شنید برآشفت» پس از ان نادر به جای مجازات، سه هزار دینار او را جریمه کرد و ان جناب را مورد التفات بی‌نهایت ساخت و راهی شیراز نمود تا آنکه میرزا محمد هاشم به اتفاق موکب نادری وارد شیراز شد

چیست چندین التفات آشکارا با رقیب؟ جانب ما یک نظر نا کرده پنهانی هنوز

به‌ گردی از ره او گر رسی مشو غافل که التفات نگه‌های سرمه‌سا اینجاست

نه به خلد داشتم آرزو نه به باغ حسرت رنگ و بو شد از التفات خیال تو دو جهان طربگه باز من

یعنی: خدا در دنیا تو را به من عطا کند. بگذار در روز جزا غلمان (کنایه از نعمات بهشتی) در بهشت التفات خود را از ما مضایقه کند. من چگونه دین و دلم را از تو دریغ کنم؛ در حالی که شیخ صنعان دینش را از یک دختر ترسا دریغ نداشت.

ورای قدر منست التفات صدر جهان که ذکر بندهٔ مخلص کند علی‌التعیین

من گرچه دل خرابم بر من چه التفاتش گنجی که از غم خود عالم خراب بیند

آنا بزرگترین دختر تنیف، قوی بنیه و بلند بالا بود و صورت پف کرده و براقی داشت که نمی‌توان در آن جذابیتی سراغ گرفت. با اینکه او هوشمندی خاصی نداشت اما حیله‌گر و موذی بود. یافتن همراه برای او مشکل بزرگی بود. هیچ‌کس گمان نمی‌کرد این دختر ناخوشایند روزی به نزدیکترین دوست تزارینا تبدیل شود. او نقش مؤثری در ظهور راسپوتین و مورد التفات قرار گرفتنش داشت.

هرگز نبود از فلکش چشم التفات اورا ز التفات تو چشم عنایتست

سید احمد صدر حاج سید جوادی سال‌های دبستان را در مدرسه امید قزوین (کنار اداره شهربانی) و سه سال آموزش متوسطه را در دبیرستان پهلوی قزوین به پایان رساند. همزمان، دروس مقدمات حوزوی را در مدرسه التفاتیه قزوین فرا گرفت. به علت نبود دوره دوم آموزش متوسطه به تهران مهاجرت می کند. او در دبیرستان ثروت، دیپلم علمی و سال پس از آن دیپلم ادبی را با موفقیت اخذ می نماید. سید احمد صدر حاج سید جوادی در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران دو مدرک کارشناسی در رشته‌های قضایی (حقوق) و علوم سیاسی گرفت. پس از گذراندن دوره دانشکده افسری (رسته توپخانه) در تهران برای انجام خدمت وظیفه عمومی به اخذ درجه ستوان دومی احتیاط نائل شد.

کُلثوم بن عمرو عَتّابی (۷۵۲–۸۳۵م) ادیب، مؤلف و شاعر عراقی در سدهٔ دوم و اوایل سوم هجری بود. او از نسل عمرو بن کلثوم بود. به فارسی نیز آشنایی داشت و متولی دیوان کتابت بود. هنگامی که طاهر بن حسین والی موصل شد و سپس والی خراسان، نزد او جایگاهی داشت. او را کم‌اعنتا به پوشش و هیئت خود دانسته‌اند، به جشن‌های عمومی التفاتی نداشت، عزلت‌گزین بود و در پایان عمر بیشتر به زهد گرایید.

«شکم پرست کند التفات بر مأکول» به خاصه کز سر شب بار معده سنگین بود

ملاصدرا در سن ۶ سالگی به همراه پدرش در پی شاه محمد خدابنده به قزوین پایتخت آن دوران صفویان رفت و دوران نوجوانی و جوانی اش را در آن سامان سپری کرد، او درمدرسه «التفاتیه» قزوین حجره‌ای داشت که هم‌اکنون نیز برای بازدید «طلبه‌ها» و «گردشگران» پابرجااست، سنگ بنای پیشرفت علمی او در حوزه‌های علمیه قزوین بود.