آشوری

برخی از آشوری‌های بین‌النهرین در ارتش روم به خدمت گرفته شده بودند و از این روست که می‌توان دست‌نوشته‌هایی به زبان آرامی آشوری و بین‌النهرینی را حتی روی دیوار هادریان در شمال بریتانیای باستان یافت.

در جریان پیمان لوزان در ۱۹۲۳ میلادی او به عنوان مذاکره‌کننده‌ای از سوی آشوریان کوشید تا حق بازگشتن مردمان آشوری به استان حکاری را به دست‌آورد، ولی تلاشهایش موفقیتی در پیش نداشت. وی به دلیل سکته مغزی در تولوز فرانسه درگذشت.

بگفتند از مصر و از روم و چین ز یونان و آشوریان همچنین

لیلی گله‌داران استاد دانشگاه هنر شیراز با انتشار متن استعفای خود در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد در حمایت از مردم کشور و در اعتراض به جمهوری اسلامی از تدریس در دانشگاه و عضویت در هیئت علمی استعفا داده‌است. فرشاد عسگری‌کیا، عمار آشوری، استاد دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مرکز، و غلامرضا شهبازی استاد رشته نمایش در دانشگاه‌های هنر و سوره استعفا کردند.

زبان‌های رسمی در این منطقه زبان کردی سورانی، کردی بادینی کرمانجی (شمال) و زبان عربی است. با آن حال اکثر اهالی اقلیم کردستان توانایی تکلم به زبان عربی را نیز دارند. سایر زبان‌های رایج در اقلیم کردستان عراق آشوری، ترکمنان، ارمنی، مندایی، فارسی و عبری می‌باشد.

در طول امپراتوری اشکانی بین قرن دوم پیش از میلاد تا قرن چهارم میلادی در آشور احیاء بزرگی در آشور (معروف به آشوریه هخامنشی و آشورستان) رخ داد. معابد بار دیگر به نام خدایانی مانند آشور، سین، شمش، ادد و ایشتار در ایالات مستقل امپراتوری آشوری نو مانند آشور، آدیابن، اسروئن، بیت گارمه، هترا و بیت نوهادرا برپا شد.

این حکومت در آغاز تابع بابل بود تا اینکه در سال ۱۸۰۰ پ. م شاهان اولیه آشور، که شاه-کاهن فرمانبردار جنوب بودند، چیرگی کاسی‌ها را بر بابل غنیمت دانسته و با متحد کردن شهرهای آشور، نینوا و اربیل، استقلال خود را اعلام کردند، و چندی نگذشت که یکی از آن شاهان برای خود لقب (شاه فرمانروای جهان) اختیار کرد، و پس از وی همهٔ شاهان آشور به چنین لقبی مباهات می‌کردند. آشوری‌ها چون سرزمینشان مانند بابل حاصلخیز نبود باج‌گیری و دست‌اندازی به سرزمین‌های دیگر را در پیش گرفتند. در نتیجه دولت آشور یک دولت حرفه‌ای جنگجو و متجاوز شد.

بیش از نیمی از مسیحیان عراق از آغاز جنگ عراق به کشورهای همسایه گریخته‌اند، و بسیاری از آن‌ها بازنگشته‌اند، اگرچه تعدادی از آن‌ها در حال مهاجرت به سرزمین میهنی آشوری در منطقه خودمختار کردستان هستند. اکثر آشوری‌ها امروزه در شمال عراق زندگی می‌کنند و جامعه آن‌ها در حکاری شمالی (ترکیه) کاملاً از بین رفته‌است و آن‌هایی که در طور عبدین و دشت ارومیه هستند عمدتاً خالی از سکنه شده‌اند.

از مدی و فارس‌، کورش ساخت هم‌پیمان حشر ملک آشوری گرفت و یافت بر بابل ظفر

وزین روی مردان آشوریان همه سر برهنه خمیده میان

کوروشی که آشوربانیپال از او یاد می‌کند، یک رعیت نبود، بلکه داوطلبانه به آشور هدایایی می‌داد تا جلسات دوستانه با همسایه جدیدش را بیمه کند. اما این هدایا به عنوان کمک کوروش اول در فهرست‌های آشوری ثبت شده است. مورخان بر این باورند که اگر کوروش اول با کوروشی که هدایایی می‌داد یکی شود، نام آروکوس نیز مشخص نیست. سایر محققان منشأ پارسوما را از پارسوا رد می‌کنند.

برخی معتقدند که «کَر کَشی» که در لوح‌های آشوریان به آن اشاره شده، در محل همدان بوده است. آشوریان باستان به شهرهای قوم کاسی، عنوان «کار کاشی» داده بودند، که «کار» به معنی قرارگاه یا منزلگاه و «کاشی» اسم قوم «کاسی» است، و از این رو می‌گویند که اسم قبلی هگمتانه، «اکسایا» یعنی شهر کاسی‌ها بوده است.

شکستی بر آمد با شور سخت ز آشوریان جمله برگشت بخت

بر اساس اسناد مورخان یونانی قبایل پارسی به شش طایفهٔ شهری و ده‌نشین و چهار طایفهٔ چادرنشین تقسیم می‌شدند، طایفه‌های شهری عبارتند از: پاسارگادیان، مرفیان، ماسپیان، پانتالیان، دروسیان، گرمانیان که مهم‌ترین آن‌ها پاسارگادیان بودند و قبیلهٔ هخامنشی و پادشاهان ناحیهٔ پارس از این قبیله هستند همچنین چهار طایفهٔ چادرنشین عبارتند از: دائی‌ها، مردها، دروپیک‌ها، ساگارتی‌ها دولت ایلامیان در سال ۶۳۶ پیش از میلاد به دست آشوریان از بین رفت و شوش پایتخت آن به دست طوایف پارس افتاد.