ایشتار

اِستِر (به عبری: אְֶסתֵּר) دختر ابیهیل، تبعیدی ساکن شوش و قهرمان کتاب اِستِر است. نام اِستِر برگرفته از واژهٔ سومری و بابلی «اشتوره» یا «ایشتار» به معنی ستاره است. او یکی از کسانی است که هدسه نامیده شده، گواهی بر اینکه یهودیان (همانند قهرمان‌های کتاب دانیال) صاحب دو نام بوده‌اند. او در کودکی یتیم بوده و پسرعمویش مردخای، سرپرست او شده و او را بزرگ کرده‌است.

با آغاز پادشاهی اریشوم یکم (۱۹۰۶–۱۸۶۷ پ. م)، پسر ایلو-شوما (۱۹۴۵–۱۹۰۶ پ. م)، وارد دوره پادشاهی کهن آشور می‌شویم. در سنگ‌نبشته‌های به جامانده از دوره پادشاهی‌اش، یادآور می‌شود که او سازنده نیایشگاه‌هایی برای آشور، ایشتار و اَدَد بوده‌است.

بسیاری از شواهد موجود نشان می‌دهد که الهه شب به نوعی با ایشتار مرتبط بوده است.

هنگامی که من یک باغبان بودم، ایشتار عشق خود را به من ارزانی داشت، و من برای چهل و … سال پادشاهی کردم.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی، ذهن‌های مجرم، زن زیبا، اگه می‌تونی منو بگیر، شبح اپرا، مأموران شیلد، اسباب‌بازی، ایشتار و در فیلم اکران نشده چهار شگفت‌انگیز اشاره کرد.

مذهب قدیم بین‌النهرینی بومیان آشوری و بابلی در جاهایی، به ویژه در شمال و در دشت آشور قوی باقی ماند. معابد ایزدهایی چون آشور، شمش، ایشتار، سین، اداد / حداد، تموز، نرگال، بل و نینورتا در آشور، آربلا، ادسا، آمد، نوحدرا، کرکوک، سنجار، دشت‌های نینوا و در طول حران وجود داشتند. در سده‌های سوم و چهارم میلادی، و حتی تا قرن دهم میلادی آثاری از آن در نقاط دورافتاده آشور باقی مانده است.

محراب خدای ماه سین در حران، محراب خدای جنگ، ایشتار در سیپار، و معبد شمش در سیپار.

آگاسایا 'به معنای فریادکش' یک ایزدبانو جنگ سامی است. باور بر این است که نام او به «فریاد کش» برگردان می‌شود هرچند هیچ دلیل قابل قبولی در این مورد وجود ندارد. آگاسایا بعدها همراه با بسیاری از ایزدبانوان دیگر در ایشتار ایزدبانوی بابلی درهم آمیخته شد که احتمالاً دلیل آن غلبه بوده‌است. آگاسایا جنبه جنگجو ایشتار شد و در طول تاریخ نیز به این شکل شناخته می‌شد. همچنین برخی گمانه زنی‌ها وجود دارد که ایشتار، و بنابراین آگاسایا، بر ایزدبانوی مصری آنوت تأثیر گذاشتند یا با هم ادغام شدند. دربارهٔ آگاسایا اطلاعات زیادی در دست نیست اما سلاح‌های وی تیر و کمان بوده‌است.

الههٔ اصلی اکد، ایشتار بود که همتای اینانا الههٔ سومری شناخته می‌شود. بعداً در دوران بابلی قدیم، ایشتار و همسرش ایلابا در سیپار پرستیده می‌شدند. احتمالاً در آن دوران اکد نابود شده‌بوده‌است.

از مجموعه‌های قوانین باستانی دیگر می‌توان به قانون لیپیت-ایشتار، قانون آشور، و قانون دین یهود اشاره کرد که زادگاه همه آن‌ها منطقه میان‌رودان بوده‌است.