اسماعیل

حکایت: شنودم که وقتی صاحب { اسماعیل بن} عباد نان می‌خورد، با ندیمان و کسان خویش، مردی لقمه‌ای از کاسه برداشت، مویی در آن لقمهٔ او بود، صاحب بدید، گفت: آن موی از لقمه بیرون کن. مرد لقمه از دست بنهاد و برخاست و برفت. صاحب فرمود که: باز آریتش. صاحب پرسید که: یا فلان، نان ناخورده از خوان چرا برخاستی؟ مرد گفت: مرا نان آن‌کس نشاید خورد که موی در لقمهٔ من بربیند. صاحب سخت خجل شد از آن‌سخن.

کنیت او ابوالحسن بود، ببغداد نشستی، صحبت کرده بود با شیخ بوحمزهٔ بغدادی٭ و از سری سوالات پرسیده استاد نوریو ابراهیم خواص و ابن عطا و جریری٭ بود و شبلی در مجلس وی توبه کرده، عمر وی دراز بکشید، صدو بیست سال بزیست وی از اقران نوری٭ و از طبقهٔ ثانی ایذ فارس عیسی گوید: کی نام وی محمدبن اسماعیل است السامری.

از دهه ۲۰۰۰ میلادی‌، اسماعیل نوری‌علا با یک چرخش از گرایشات فدرالیسم خود کوتاه‌تر آمده و با تاکید بر عبارات جدیدی چون «ملت ایران»، «یک کشور–یک ملت» و «شکوه تاریخ ایران باستان» به جمع ملی‌گرایان وارد شد. اگرچه وی از همان ابتدا از مخالفان رضا پهلوی و طرفدارانش بود؛ اما در سال‌های اخیر این بار به جمع هواخواهان رضا پهلوی و سلطنت‌طلبان پیوسته است.

آن گه گفت وَ قَفَّیْنا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ پیغامبران را فرستادیم پس از وی فرا پی یکدیگر داشته و هر یکی را نو تشریفی و دیگر خاصیتی و نواختی داده: آدم را در خلقت کرامت، ادریس را زندگانی تا قیامت، نوح را اجابت دعوت، ابراهیم را خلعت خلت، اسماعیل را فدا کبش بکرامت، داود را آواز بنغمت و ملک و نبوت، سلیمان را ملک عظیم و علم و رسالت و سخن گفتن وا مرغان و جن و شیاطین و باد را اطاعت، یحیی بن زکریا را عصمت، موسی را مکالمت بی واسطه، پیغامبر ما را سید اهل زمین و سما را، مهتر و پیش رو انبیا را، هر چه جمله پیغامبران را داد از نواخت و کرامت آن همه مصطفی را ارزانی داشت، وانگه او را بریشان افزونی و برتری داد.

محمدشفیع شیرازی (۱۱۹۷–۱۲۶۲ ه‍. ق/ ۱۷۸۳–۱۸۴۶ م) فرزند محمد اسماعیل، داماد رحمتعلیشاه شیرازی متخلص به وصال و کنیه‌اش ابومحمد و ابواحمد، از شعرا، ادیبان و خوشنویسان معروف شیرازی در سده سیزدهم هجری بود. او گاهی آثار خوشنویسی خود را با امضاء «میرزا کوچک» و گاهی با نام «وصال شیرازی» رقم می‌زد.

اتحادیه اروپا در ۲۴ ژانویه ۲۰۲۳، ۱۸ شخصیت حقیقی و ۱۹ شخصیت حقوقی جمهوری اسلامی از جمله محمداسماعیل کوثری را در فهرست تحریم‌های جدیدی خود قرار داد. این تحریم به دلیل نقش او در سرکوب وحشیانه اعتراضات پس از کشته شدن مهسا امینی توسط جمهوری اسلامی است.

احمد سپاسدار فعالیت حرفه‌ای خود را زمانی که ۱۶ سال داشت در سال ۱۳۴۳ در دبیرستان حیات آغاز کرد. او در اواسط دهه ۴۰ شمسی با همراهی حمید مظفری و جمشید اسماعیل خانی و مجید افشاریان به گروه هنرهای دراماتیک فارس به سرپرستی محی الدین لایق پیوست. سپاسدار در سال ۱۳۴۹ گروه تئاتر آریا را پایه‌ریزی می‌کند و به جز حمید مظفری و جمشید اسماعیل خانی و مجید افشاریان، بعدها حبیب دهقان نسب، محمود پاک نیت و گوهر خیراندیش هم به عضویت این گروه درآمدند. نمایش‌های «رستم و سهراب» در سال ۱۳۵۱ و در ادامه «داریوش نابغه‌ای از دودمان آریامنه» دو اثر جدی این گروه به‌شمار می‌آید. همچنین در نمایش «چهار صندوق» نوشته بهرام بیضایی به کارگردانی حمید مظفری ایفای نقش می‌کند.

لباسچی پس از شهریور ۱۳۲۰ و بازشدن فضای سیاسی کشور ابتدا در حزب توده و سپس در حزب ایران فعالیت کرد. او به همراه حسین راسخ افشار، محمدحسن شمشیری، اسماعیل کریم آبادی، حسن قاسمیه جامعه بازرگانان و اصناف و پیشه وران تهران را پایه‌گذاری نمود. این سازمان از دولت ملی دکتر مصدق حمایت می‌کردند. او پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ پانزده نفر از اعضای این جامعه دستگیر و تبعید شد.

او گر اسماعیل مردم را چرا قربان کند گر خلیل صادقی ای دل درین دعوی بکوش

اسماعیل گرامی روز ۱۴ فروردین‌ماه، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی‌اش در تهران بازداشت شد. در تهران و اراک تجمع‌کنندگان خواستار آزادی اسماعیل گرامی، فعال صنفی مستقل بازنشستگان شدند.

سجود حال اسماعیل است: وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ. تشهّد فعل یونس است: إِذْ أَبَقَ إِلَی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ‌.

وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ و می‌برآورد ابراهیم الْقَواعِدَ مِنَ الْبَیْتِ بناهای خانه را وَ إِسْماعِیلُ و فرزند وی اسماعیل رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا می‌گفتند خداوند ما فرا پذیر از ما إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ که تویی شنوا و دانا

خواجه اسماعیل چون قاروره نگرید گفت:

در خرداد ۱۳۹۳ در دومین همایش «کرمانشاه گلستان فرهنگ» در تالار وحدت دانشگاه فرهنگ و هنر کرمانشاه، مقارن با نودمین سالگرد قتل سید حسین کزازی و در حاشیهٔ بزرگداشت ۱۷۳ معلم آموزش و پرورش استان کرمانشاه که در جنگ ایران و عراق کشته شده‌اند، از اسماعیل‌خان معاضدالملک و سید حسین کزازی به عنوان «شهید علم» تجلیل به عمل آمد.

اسماعیل زرعی در سال ۱۳۳۷ در کرمانشاه به دنیا آمد. تحصیلات خود را در این شهر به پایان رساند. سپس به عنوان معلم در شهرهای اصفهان، شیراز و کرمانشاه به فعالیت پرداخت. او اکنون بازنشسته آموزش و پرورش است.

پس چون اسماعیل باز آمد، قصّه با وی بگفت و اثر هر دو قدم وی باو نمود. اسماعیل گفت: ذاک ابراهیم علیه السّلام.

شاه اسماعیل دوم برای نیازمندان و تنگدستان احترام ویژه‌ای قائل بود و در این خصوص گاه زیاده‌روی هم می‌کرد، این رویه او حسادت امرای قزلباش برمی‌انگیخت.

قوله تعالی إِنَّا أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ... الآیة... در روزگار فترت میان رفع عیسی و بعثت مصطفی علیهما السّلام ششصد سال و بیست سال بگذشت که هیچ پیغامبر بخلق نیامد، جهان همه کفر گرفته و ظلمت بدعت و غبار فتنه در عالم پیچیده و دریای ضلالت بموج آمده، در هر کنجی صنمی، در هر سینه از شرک رقمی، در هر میان زنّاری، در هر خانه بیت النّاری، هر کسی خود را ساخته معبودی، یکی آویخته حجری، یکی پرستنده شجری، یکی بمعبود گرفته شمسی و قمری. کس ندانست که بیع و نکاح چیست، نه زکاة و نه صدقات، و نه جهاد و نه غزوات، نه حج و صوم و صلاة، همه با فساد و سفاح الف گرفته، بر ریا و نفاق جمع شده، فعل ایشان بحیره و سایبه، حج ایشان مکا و تصدیة، قرآن ایشان شعر، اخبار ایشان سحر، عادت ایشان در خاک کردن دختران و ببریدن نسب از پسران. اندر روی زمین کس نبود که از یگانگی آفریدگار آگاه بود، یا از صنع وی با خبر بود، یا از دین وی بر اثر بود. پادشاه بزرگوار بنده نواز کارساز بفضل و لطف خود نظر رحمت بعالم کرد، که بخشاینده بر بندگانست و مهربان بریشان است، از همه عالم حیوان برگزید، و از حیوان آدیمان برگزید، و از آدمیان عاقلان برگزید، و از عاقلان مؤمنان برگزید، و از مؤمنان پیغامبران برگزید و از پیغامبران مصطفی ص برگزید که سید پیغامبرانست، و خاتم ایشان، قطب جهان، ماه تابان، زین زمین و چراغ آسمان، قرشی تبار، و خرّم روزگار، سلیمانی جلال، یوسفی جمال نگاشته و نواخته ذو الجلال، برگزید این مهتر را و برسولی بخلق فرستاد و رحمت جهانیان را و نواخت بندگان را، و باین بعثت منت بر وی نهاد و گفت: إِنَّا أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ بَشِیراً وَ نَذِیراً و خبر درست است از مصطفی صلّی اللَّه علیه و آله و سلم که گفت: «ان اللَّه اصطفی کنانة من ولد اسماعیل، و اصطفی قریشا من کنانة، و اصطفی من قریش بنی هاشم و اصطفانی من بنی هاشم»

إبراهیم چنان کرد و کارد نبرید اسماعیل گفت: ای پدر سر کارد را به حلق من فرو بر که در آن وقت آواز برآمد که «یا ابراهیم قد صدقت الرویا» یعنی «ای إبراهیم خواب خود را درست کردی دست از اسماعیل بدار و این گوسفند را به جای او قربانی کن» بلی:

در دی ۱۳۹۸ هنیه و هیئتی از حماس در تهران با اسماعیل قاآنی فرمانده نیروی قدس دیدار و گفتگو داشت.