ایستگاه فضایی

ناسا در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰، اعضای مأموریت اس‌تی‌اس-۳۳۵/۱۳۵ را اعلام کرد. این برای اولین بار است که یک خدمهٔ ۴ نفره راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌شوند. آخرین مأموریت فضایی شاتل‌ها که با چهار سرنشین انجام شد برمی‌گردد به ۲۸ سال پیش، مأموریت اس‌تی‌اس-۶. علت انتخاب ۴ فضانورد برای این مأموریت نبود شاتل فضایی جایگزین در صورت نیاز به نجات فضانوردان است. در صورتی که امکان بازگشت فضانوردان به زمین از طریق شاتل ممکن نباشد آن‌ها به ایستگاه فضایی می‌روند و طی یک‌سال با استفاده از کپسول‌های سایوز به زمین بازمی‌گردند. تعداد کم فضانوردان در عین حال به افزایش ظرفیت باری فضاپیما کمک کرده‌است.

سه ایستگاه فضایی نظامی با خدمه، بین سال‌های 1973 تا 1976 پرتاب شدند: سالیوت 2، سالیوت 3 و سالیوت 5. برای پوشاندن جنبه نظامی برنامه، سه ایستگاه آلماز پرتاب‌شده به عنوان ایستگاه‌های فضایی غیرنظامی سالیوت معرفی شدند. سالیوت 2 کمی پس از قرار گرفتن در مدار شکست خورد، اما سالیوت 3 و سالیوت 5 هر دو آزمایش‌های موفق با خدمه را انجام دادند. پس از سالیوت 5، وزارت دفاع شوروی در سال 1978 تشخیص داد که زمان و منابع مصرف‌شده برای نگهداری ایستگاه‌ها نسبت به مزایای آن در مقایسه با ماهواره‌های شناسایی خودکار بیشتر است.

تلستار ۱۸ در ۹ نوامبر ۲۰۱۷ توسط لیونل مسی در مسکو ارائه شد. رونالدو فوتبالیست بازنشسته برزیلی با معرفی یک تلاستار ۱۸ که در مارس ۲۰۱۸ به فضا برای خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده‌شد، جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ را افتتاح کرد؛ این توپ در ماه ژوئن به زمین بازگشت.

پایان فرایند ساخت ایستگاه برای سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰ میلادی) برنامه‌ریزی شده‌است. پس از تکمیل، ایستگاه فضایی، نزدیک به ۱۲۰۰ متر مکعب فضا برای زندگی، کار و پژوهش فضانوردان، دارا خواهد بود.

گفتگوی کایروبو با فضانورد ژاپنی در درون ایستگاه فضایی بین‌المللی چند دقیقه به طول می‌انجامد و در طول آن، این ربات به ابراز «نظر کلی» در مورد موضوعات گوناگون می‌پردازد.

در ۱۵ نوامبر ۲۰۲۰ ناسا برای بار دوم با به‌کارگیری فضاپیمایی که اسپیس‌اکس آن را ساخته‌است، سه فضانورد آمریکایی مایکل هاپکینز، ویکتور گلاور و شنون واکر، و یک فضانورد ژاپنی، سوئیچی ناگوچی را از از مرکز فضایی کندی در ایالت فلوریدا برای یک مأموریت شش‌ماهه به سوی ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد.

سازمان فضایی اروپا دارای تجربه در ساخت ایستگاه فضایی نیست، اما فضانوردان این سازمان چندین بار در قالب برنامه‌های مشترک به ایستگاه فضایی میر سفر کرده بودند. آزمایشگاه فضایی کلمبوس در اصل به عنوان یک آزمایشگاه مداری مستقل طراحی شده بود. پس از ورود اروپا به پروژه ایستگاه فضایی بین‌المللی، تغییراتی در طراحی آزمایشگاه داده، قابلیت اتصال به ایستگاه در آن تعبیه شد. مشارکت دیگر اروپا در این پروژه، فرستادن فضاپیمای ترابری خودکار توسط موشک پرقدرت آریان-۵ به ایستگاه فضایی است.

پوشش زنده‌ی پرتاب فضانوردان ناسا بر فراز کپسول کرو دراگون و موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس که در بامداد ۲۷ مه لغو شد، توانست رکورد تعداد بازدید در کانال یوتیوب ناسا را بشکند. ناسا قرار بود در ۲۷ مه، دو فضانورد خود، داگ هرلی و باب بنکن را با استفاده از کپسول و موشک ساخت اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال کند که به‌دلیل شرایط نامساعد جوی این پرتاب لغو و به شنبه ۱۰ خرداد ساعت ۲۳:۵۳ موکول شد.

سازمان فضایی ژاپن نیز به مانند همتای اروپایی خود، آزمایشگاه فضایی کیبو را به عنوان آزمایشگاه مداری مستقل طراحی کرده بود. آن طرح نیز مانند طرح کلمبوس تبدیل به یکی از بخش‌های ایستگاه فضایی بین‌المللی شد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی پس از تکمیل دارای ۱۴ بخش خواهد بود که دارای فشار هوا و مناسب برای زندگی و کار انسان هستند. کل این مجموعه فضای مفیدی معادل ۱۲۰۰ متر مکعب فراهم خواهد آورد. این بخش‌ها شامل چندین آزمایشگاه، بخش‌های ویژه اتصال، محفظه‌های هوایی و واحدهای مسکونی هستند. بخش‌های ایستگاه فضایی بین‌المللی به وسیلهٔ شاتل فضایی، پروتون یا موشک سایوز به مدار زمین فرستاده می‌شوند.