آوازه

زباران ساز شد گلبانگ رعد ابر بهاران را بلند آوازه بی ریزش کس از منصب نمی گردد

هست در این پرده بس آوازه‌ها نغمۀ دیگر زند این سازها

من قلندروار شومّه سر دروازه دریم (دلیم) سره، مسته چش آوازه

پا گذرد اگر آوازه قدرش بر کوه نتواند شرر از سنگ نهد بیرون گام

احمد رامی (به عربی: أحمد رامی) (زاده ۹ اوت۱۸۹۲، درگذشت ۵ ژوئن ۱۹۸۱) شاعر، ترانه‌نویس و مترجم مصری بود. او از طرف پدر اصالتاً ترک بود. او برای نوشتن ترانه‌هایی برای خوانندهٔ مصری ام کلثوم پرآوازه است. رامی همچنین مترجم بود. کارهای وی دربردارندهٔ برگردان‌هایی از چند نمایشنامه شکسپیر و رباعیات شاعر ایرانی خیام نیشابوری بود. رامی همچنین نقش چشمگیری در پیشبرد ترانهٔ عربی بازی کرد، با بهره‌گیری از زبان ساده برای بیان موضوعات والا. برای پاسداشت کوشش‌های چشمگیر وی در ترانه‌سرایی عربی او را «چامه‌سرای جوانی» نام نهادند.

متن همهٔ ترانه‌ها توسط ه. الف. سایه (ساز و آوازها، تصنیف سپیده) و جواد آذر (تصنیف ایرانی) نوشته شده‌است.

بزن بر بام چرخ ای بخت دیگر نوبت عشقم که با حسن بلند آوازه باز آن سروناز آمد

آوازها و رقص‌های ایرانی آلبومی از منیر وکیلی، خواننده اپرا و سوپرانو ایرانی است. این آلبوم حاوی چند قطعه از معروف‌ترین آثار وکیلی است. در سال ۱۳۳۶ (برابر با ۱۹۵۷ میلادی)، وقتی که منیر وکیلی در پاریس بود، هشت ترانه محلی ایرانی را در آنجا ضبط کرد که این ترانه‌ها در قالب آلبومی تحت عنوان «آوازها و رقص‌های ایرانی» منتشر شدند. این آلبوم، جایزه «بهترین صفحه موسیقی مردمی را از آکادمی شارل گروس» دریافت کرد. ترانه‌های موجود در این آلبوم، سال‌ها بعد و در سال ۱۳۸۳ شمسی، با تلاش «فرخ آهی» و همچنین با تلاش‌های دختر و نوه‌های منیر وکیلی، با استفاده از فناوری‌های جدیدی همچون خش‌زدایی، بازسازی شدند و در آلبومی تحت عنوان «بازگشت» منتشر شدند.

افسر شهیدی (زاده ۱۹ خرداد ۱۳۲۳ در کازرون، استان فارس) خواننده و آوازه خوانِ ایرانی، اهل کازرون است.

غم عشق از ملامت تازه گردد وز این غوغا بلند آوازه گردد

جشنواره برلین نیز در سال ۲۰۰۶ با اعطای خرس طلای افتخاری تقدیری از این کارگردان بلندآوازه به‌عمل آورد.

چنان دلشاد شد ز آوازهٔ جنگ که از آواز شادی مرد دلتنگ

هنگامی که محمد به حکومت میبد اشتغال داشت، امیر غیاث الدین کیخسرو اینجو برای عقد اتحاد و پیمان دوستی با اتابک حاجی شاه، حاکم وقت یزد، به یزد آمد و سپس برای ملاقات با امیر محمد به میبد رفت. امیر محمد در میبد از او با محبت استقبال کرد و اسب پرآوازه ای را که از او درخواست کرده بود، و برای این به دیدار او شتافته بود، به وی داد.

آخر فلک ز مقدم من در دیار تو آوازه درفکند که جاری زبان رسید

آوازه‌خوانان هر کدام به تناسب فرهنگ و ملیت، گونه‌ای از موسیقی را اجرا می‌کنند که آواز نامیده می‌شود و ممکن است با همراهی یا بدون همراهی ساز باشد.

در موسیقی کلاسیک اروپایی و اپرا، با صداها و آوازها به مانند آلت‌های موسیقی برخورد می‌شود. نوازندگانی که موسیقی آوازی را می‌نویسند، می‌بایست درکی از توانایی‌ها و ویژگی‌هایی خواننده داشته باشند.

دوش آوازه درافکند نسیم سحری که عروسان چمن راست گهِ جلوه گری

از چنان روی به آوازه ی خوبی خرسند گر کسی هست نزاری به شکیبایی نیست

در سبک علوانیه بیشتر از آوازهای اشعار حماسی و اخلاقی استفاده می‌شود. خواننده علوانیه همچنین در آوازهایش مردم را به شجاعت، کرم، صبر، گذشت، صله رحم، پیکار با ظالم و یاری مظلوم دعوت می‌کند.