تحشیه

معنی کلمه تحشیه در لغت نامه دهخدا

( تحشیة ) تحشیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) ( از «ح ش ی » ) دَما بر کسی افکندن. ( تاج المصادر بیهقی ). تاسه برافتادن و سبب تاسه برافتادن شدن. ( ناظم الاطباء ). || حاشیه بر جامه قرار دادن. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). آرایش کردن کنار جامه را با طراز و جز آن. ( ناظم الاطباء ). || حاشیه کردن و حاشیه نوشتن. ( آنندراج ). نوشتن حاشیه بر کتاب. ( ناظم الاطباء ). تعلیق حاشیه بر کتاب. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).

معنی کلمه تحشیه در فرهنگ معین

(تَ یِ ) [ ع . تحشیة ] (مص م . ) نوشتن حاشیه بر کتاب .

معنی کلمه تحشیه در فرهنگ عمید

۱. حاشیه زدن.
۲. حاشیه دوختن به جامه.
۳. حاشیه نوشتن بر کتاب، حاشیه نویسی.

معنی کلمه تحشیه در فرهنگ فارسی

حاشیه زدن، حاشیه نوشتن برکتاب، حاشیه نویسی
۱ - ( مصدر ) نوشتن حاشیه بر کتاب . ۲- آرایش کردن کنار. جامه را با طراز و جز آن . ۳- ( اسم ) حاشیه نویسی .

معنی کلمه تحشیه در ویکی واژه

تحشیة
نوشتن حاشیه بر کتاب.

جملاتی از کاربرد کلمه تحشیه

منظومه بلند تحشیه بر دیوار خانگی از مهم‌ترین آثار اوست.
پته خزانه یعنی گنجینهٔ پنهان تألیف محمدبن داودخان هوتک تذکرةالشعرای مهم زبان پشتو که در سال ۱۱۴۲ ه‍. ق. / ۱۷۲۹ م. در قندهار به امر شاه حسین هوتک نوشته و این کتاب در سال ۱۳۲۳ در کابل به تصحیح و تحشیهٔ عبدالحی حبیبی از پشتو تولنه نشر شده‌است. محمد هوتک متولد بسال ۱۰۸۴ ه‍. ق. / ۱۶۵۳ م. دو کتاب دیگر هم به پشتو نوشته که یکی خلاصةالفصاحة و دیگر خلاصةالطب نام دارد.
در سال ۱۳۷۹ هـ.ش نسخهٔ معتبری از این کتاب، با تصحیح و تحشیهٔ منصور رستگار فسایی از سوی انتشارات امیرکبیر چاپ و منتشر شده‌است.