تاباق

معنی کلمه تاباق در لغت نامه دهخدا

تاباق. ( اِ ) چوب دستی را گویند و آن چوب گنده ای است که بیشتر قلندران بر دست گیرند. ( آنندراج ) ( برهان ).

(اِ. ) چوب دستی را گویند و آن چوب گنده ای است که بیشتر قلندران بر دست گیرند.

( اسم ) چوب دستی را گویند و آن چوب گنده ایست که بیشتر قلندران بر دست گیرند. تاباک ( اسم ) ۱ - تپیدن واضطراب و بی قراری . ۲- تب داشتن .

چوب دستی را گویند و آن چوب گنده‌ای است که بیشتر قلندران بر دست گیرند.

ز هستی در تو تاباقیست جائی همان قدر از حقیقت بینوایی

عمرتاباقی‌ست وحشت‌گرد پیشاهنگ‌ماست آبله ننشاند از پاگردش ایام را