آکتئون
معنی کلمه آکتئون در دانشنامه عمومی

آکتئون

معنی کلمه آکتئون در دانشنامه عمومی

آکتئون. آکتئون ( به یونانی: Άκταίων ) شخصیتی از اساطیر یونان، که پسر چوپان و کشیش اسطوره ای، اریستائوس و زنی شکارچی به نام آتونوئه به شمار می آمد که در بوئوتیا می زیستند. وی، شکارچی افسانه ای و از قهرمانان مشهور تبسی در اساطیر یونان بود. آکتئون همانند آشیل، توسط قنطروس کیرون ( که همچون سایر قنطروس ها، موجودی افسانه ای با بالاتنه انسان و پایین تنه اسب بود ) ، آموزش دیده بود.
وی به خشم مرگبار آرتمیس دچار شد، هرچند که جزئیات باقی مانده از گناه او، که منجر به خشم آرتمیس گردید، متفاوت است، اما آنچه مورد یقین است، تنها این است که آکتایون ( آکتئون ) ، به رنج و عذاب گرفتار شد، و آنچه آرتمیس انجام داد این بود که: شکارچی ، خود به یک شکار مبدّل شد، و آرتمیس او را به یک آهو یا گوزن نر تبدیل نمود، و عذاب کشندهٔ او، با تکه تکه شدن و دریده شدنش توسط سگ های شکاری که او را تبدیل شده به گوزن می دیدند، تکمیل شد. این سرگذشت، به صورت یک نماد یا وجه مشخصه درآمده است که آکتئون، چه در هنر عصر باستان و چه در هنرهای عصر رنسانس و بعد از رنسانس، بوسیلهٔ آن شناخته می شود.
آکتئون، شکارچی مشهوری بود که روزی در کوه سیتائرون، حین شکار از گروه جدا شد و به تنهایی در جنگل سرگردان گشت، تا اینکه به مکانی مسطح رسید. در آنجا بود که او آرتمیس را که توسط حوری هایش احاطه شده بود در حال استحمام دید. آرتمیس که از این بابت خشمگین شده بود، او را به گوزن نری تبدیل کرد و بعد آکتئون به دست سگ های شکاری خود به قتل رسید.
آکتئون (فیلم). آکتئون ( اسپانیایی: Acteón ) یک فیلم درام به کارگردانی خورخه گرائو است که در سال ۱۹۶۵ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به خوان لوئیس گالیاردو اشاره کرد.

جملاتی از کاربرد کلمه آکتئون

آکتئون (به یونانی: Άκταίων) شخصیتی از اساطیر یونان، که پسر چوپان و کشیش اسطوره‌ای، اریستائوس و زنی شکارچی به نام آتونوئه به شمار می‌آمد که در بوئوتیا می‌زیستند. وی، شکارچی افسانه‌ای و از قهرمانان مشهور تبسی در اساطیر یونان بود. آکتئون همانند آشیل، توسط قنطروس کیرون (که همچون سایر قنطروس‌ها، موجودی افسانه‌ای با بالاتنه انسان و پایین تنه اسب بود)، آموزش دیده بود.
آتونوئه (به یونانی: Αὐτονόη) در اسطوره‌های یونان، دختر کادموس، پادشاه و بنیان‌گذار شهر تب و هارمونیا است. او خواهر سمله، آگاوه، اینو و همسر اریستائوس به‌شمار می‌رفت که از او صاحب دو فرزند به نام‌های آکتئون و ماکریس شد. آکتئون، پسرش که به‌طور تصادفی آرتمیس را در حال حمام، برهنه دیده بود، توسط سگ‌های شکاری خود کشته شد. بعد از کشته شدن پسرش، تبس را ترک کرد و به روستای مگارا سفر کرد و در همان جا درگذشت.
وی به خشم مرگبار آرتمیس دچار شد، هرچند که جزئیات باقی‌مانده از گناه او، که منجر به خشم آرتمیس گردید، متفاوت است، اما آنچه مورد یقین است، تنها این است که آکتایون (آکتئون)، به رنج و عذاب گرفتار شد، و آنچه آرتمیس انجام داد این بود که: شکارچی [یعنی آکتئون]، خود به یک شکار مبدّل شد، و آرتمیس او را به یک آهو یا گوزن نر تبدیل نمود، و عذاب کشندهٔ او، با تکه تکه شدن و دریده شدنش توسط سگ‌های شکاری که او را تبدیل شده به گوزن می‌دیدند، تکمیل شد. این سرگذشت، به صورت یک نماد یا وجه مشخصه درآمده‌است که آکتئون، چه در هنر عصر باستان و چه در هنرهای عصر رنسانس و بعد از رنسانس، بوسیلهٔ آن شناخته می‌شود.