آنومی

پایتخت آرنور شهر آنومیناس در کنار دریاچه اون‌دیم بود، اما در سال ۸۶۱ د. س فورنوست اراین به عنوان پایتخت انتخاب شد و آنومیناس خالی از سکنه شد و به تدریج از بین رفت.

آنومیانیسم (ἀ(ν)-) فرقه (شاخه)ای که از یک شکل افراطی از آریانیسم حمایت می‌کردند، و اعتقاد داشتند که عیسی مسیح از همان ماهیت و همسویگی با خدای پدر نبوده‌است و نه ماهیت مشابهی (هموئیوسیان) داشته‌است که توسط نیمه-آریانی‌ها ابراز شده بود.

(سینداری تپهٔ گرگ و میش) سرزمین‌های مرتفعی در شمال اریادور که به تپهٔ اون‌دیم نیز معروف است. این تپه‌ها حدود صد مایلی شمال شایر واقعند؛ در جنوبش شهر آنومیناس، اولین پایتخت آرنور، در کنار دریاچهٔ اون‌دیم قرار دارد. رود برندی‌واین از این دریاچه سرچشمه می‌گیرد همچنین رود لون نیز شاخه‌ای از این دریاچه دریافت می‌کند.

اگر بویایی به‌طور کامل از بین رفته باشد آنومی نامیده می‌شود و اهمیت بیشتری دارد. انوسمی پس از ضربه‌های مغزی و تومر لب پیشانی شایع‌تر است. در سیگاری‌ها و رینیت آلرژیک مزمن کاهش بویایی دوطرفه یا هیپوسمی مشاهده می‌شود. شایع‌ترین علت هیپوسمی سیگاری شدید و مزمن می‌باشد. کاکوسمی نیز هنگامی گفته می‌شود که بیمار احساس بوی نامطبوع نماید. در تعداد قابل توجهی از بیمارلن پارکینسونی اختلال بویایی به صورت کاهش یا از بین رفتن کامل بروز می‌کند که ممکن است یک‌طرفه یا دوطرفه باشد.

دوره سلطنت پادشاه اله سار ۱۲۰ سال به طول انجامید. در این دوره پادشاه کلیّه موجودات اهریمنی را از بین برد و صلح و دوستی را به سرزمین میانه بازآورد. دو قلمرو آرنور و گاندور دگرباره متحد شدند و پایتخت شمالی آنومیناس دوباره ساخته شد. پادشاه اله سار جنگل درودان را به مردم قان-بوری-قان بخشید و مردان را از ورود به آنجا منع کرد. سرزمین‌های دیل و کوه تنها را تحت فرمان او بودند. پادشاه فارامیر را فرمانده ایتیلین گرداند و شورای عالی گاندور را با فارامیر، شاهزاده ایمراهیل و باقی اربابان و مالکان و فرماندهان جنگی تشکیل داد. در سال ۶ دوره چهارم، آراگورن، شایر را سرزمینی آزاد تحت حمایت عصای سلطنتی شمال اعلام و در سال ۱۳ تاین، ارباب باکلند و مایور از میشل دلوینگ را جزو مستشاران شمال اعلام کرد.

به درخواست آراگورن، فرودو تاج را پیش می‌آورد و به گندالف می‌دهد و او تاج را بر سر آراگورن می‌گذارد. آراگورن هم عصای آنومیناس که نماد پادشاهی آرنور است و هم تاج گاندور را از آن خود می‌کند در نتیجه دو فرمانروایی با هم یکی می‌شود. وی در سال ۱۲۰ دورهٔ چهارم می‌میرد و عصا و تاج به پسرش الداریون می‌رسد.

پادشاه اله سار و ملکه آرون به شمال می‌آیند تا در آنومیناس اقامت کنند؛ و با پیپین، مری و سام در پل برندی و این ملاقات می‌کنند.