دارمستتر

برجسته‌ترین کار بلوشه فهرست برداری و ترجمهٔ برخی نسخه‌های خطی کتابخانهٔ ملی پاریس بود. بلوشه در کاربر روی ایران باستان با جیمز دارمستتر همکاری می‌نمود. به همین سان با محمد قزوینی هم همکاری و نامه‌نگاری داشت. او رساله‌های بسیاری را دربارهٔ ایران نوشت. همچنین او نوشته‌هایی دربارهٔ تاریخ چین، آسیای میانه، متن‌های عربی، ترکیه و نیز دربارهٔ آیین‌ها دارد. همچنین پاره‌ای از نوشته‌های او دربارهٔ نگارگری در خاورزمین است.

ادبیات معاصر افغانستان به‌طور عمیق در میراث غنی ادبیات شفاهی و ادبیات نوشتاری سنتی ریشه دارد. مردمان بومی افغانستان که در داخل افغانستان یا خارج از کشور زندگی می‌کنند، معمولاً زبان‌های پشتو و دری را به‌کار می‌برند. این دو زبان توسط ۳۲ میلیون نفر در افغانستان به‌کار برده می‌شود. در نتیجه این دو زبان رسمی بخش عمده‌ای از ادبیات افغانستان را پوشش می‌دهند. ادبیات افغانستان به لحاظ تاریخی توسط شاعران و نویسنده‌گان ثبت شده‌است. نویسندهٔ فرانسوی به‌نام جیمز دارمستتر در ۱۸۸۶ میلادی پیرامون زمینه تاریخی ادبیات افغانستان و نقش شاعران نوشت.

در اواخر قرن ۱۹، ایران‌شناس فرانسوی جیمز دارمستتر عنوان کرد که گاتاها را باید در قرن اول قبل از مسیح نوشته باشند، زیرا میان آموزه‌های گاتاها و اندیشه‌های نوافلاطونی شباهت زیادی وجود دارد. برای دارمستتر، زرتشت تنها یک شخصیت افسانه‌ای بود که زندگی‌اش را در کتاب‌های پهلوی توصیف کرده‌اند و نامش را به عنوان نویسنده بر روی مطالبی که به لحاظ زمانی نمی‌تواند به او مربوط باشد، قرار داده‌اند. او انکار نمی‌کرد که شاید چنین شخصی واقعاً وجود تاریخی داشته باشد، اما هیچ ارتباطی میان او و گاتاها قائل نبود.