معنی کلمه توکای سیاه در دانشنامه عمومی
توکای سیاه
معنی کلمه توکای سیاه در دانشنامه آزاد فارسی
توکایِ سیاه
پرندۀ توکای سیاه Turdus merula، از باسترک ها، تیرۀ مگس گیر۱، راستۀ گنجشک سانان۲. طولی حدود ۲۵ سانتی متر دارد. نر آن سیاه رنگ و دارای منقار و پلک هایی زرد، و ماده به رنگ قهوه ای تیره و دارای منقاری تیره است. پرندۀ ماده چهار یا پنج تخم به رنگ سبزآبی، با لکه های قهوه ای در لانه ای می گذارد که از سبزه و خزه ساخته و با گِل اندود شده است. لانه اش را در درختان انبوه یا درختان رونده می سازد. توکای سیاه از میوه ها، دانه ها، کرم ها، نوزاد حشرات، و حلزون ها تغذیه می کند. آوازش بلند و شبیه فلوت است. این پرنده در سراسر اروپا، آسیا، و افریقای شمالی یافت می شود. به حضور انسان و زندگی در باغ ها سازش یافته است و یکی از فراوان ترین پرندگان بریتانیا است. توکاهای سیاه۳ امریکای شمالی به تیرۀ ایستریدا۴ تعلق دارند. در ۱۹۹۷ در بریتانیا حدود ۴میلیون زوج تولیدمثلی از این پرنده یافت می شد. در ایران توکای سیاه Turdus merula و شش گونۀ دیگر از جنس Turdus یافت می شود. توکا، چکچک، دم سرخ ، بلبل، گلوآبی، و تعدادی دیگر از پرندگان خوش آواز در این خانواده رده بندی شده اند. توکای طوقی Turdus torqnatus شبیه توکای سیاه است، اما نوار سفیدی در طول سینه اش دارد.
MuscicapidaePasseriformesblackbirdsIctoridae
جملاتی از کاربرد کلمه توکای سیاه
به خاطر سیاه‌رویی به زِریاب مشهور شد که نام توکای سیاه در آن زمان بوده‌است. گفته می‌شود که بر عود تاری پنجم وضع نمود. دخترش، حمدونه، نیز به موسیقی پرداخت و در خوانندگی سرآمد بود و خوانندگان بسیاری از او آموختند. زریاب را ایجادکننده مکتب موسیقی عربی اندلسی و ترویج‌دهنده موسیقی عربی در مغرب می‌دانند. او آگاه از علوم هندسه، زمین‌شناسی و جغرافیا بوده‌است. گفته می‌شود عود و طرز نواختن آن را او به اندلس برده‌است.