تحت الحمایه

در سال ۱۸۵۴، اداره جنگ و استعمار به دو بخش تقسیم شد، اداره جنگ و اداره استعماری جدید، که به‌طور خاص برای رسیدگی به امور مستعمرات ایجاد شد و به وزیر امور خارجه مستعمرات سپرده شد. دفتر استعمار مسئولیتی در قبال تمام دارایی‌های بریتانیا در خارج از کشور نداشت: به عنوان مثال، راج بریتانیا و سایر سرزمین‌های بریتانیا در نزدیکی هند، از سال ۱۸۵۸ تحت اختیار اداره هند قرار داشتند. سایر کشورهای تحت الحمایه غیررسمی تر، مانند خدیوات مصر، تحت اختیار وزارت خارجه قرار گرفتند.

سلسله تانگ کم و بیش دولت‌های تحت الحمایه و قلعه‌های نظامی در سراسر این منطقه ایجاد کرد، اما این سلطه تنها چند سال به طول انجامید. در سال ۶۶۲ میلادی شورش‌ها در سراسر منطقه شروع شد و ترک‌های غربی توانستند قدرت خود را بازیابند و چینی‌ها در این منطقه کنترل پراکنده و غیرمستقیم داشتند.در این دوره، اخشیدها و دیگر دولت‌های آسیای مرکزی بارها درخواست کمک نظامی از چین به ویژه در برابر حملات اعراب کردند، اما این درخواست‌ها عموماً با وعده‌های توخالی مواجه شد، زیرا نیروهای چین مشغول جنگ در تبت بودند.

دفتر استعماری یک اداره دولتی پادشاهی بریتانیای کبیر و بعداً بریتانیا بود که در ابتدا برای رسیدگی به امور استعماری آمریکای شمالی بریتانیا ایجاد شد، اما همچنین می‌بایست بر تعداد فزاینده مستعمرات امپراتوری بریتانیا نظارت می‌کرد. علیرغم نامش، دفتر استعماری هرگز مسئول تمام قلمروهای امپراتوری بریتانیا نبود. به عنوان مثال، قلمروهای تحت الحمایه زیر نظر وزارت خارجه قرار گرفت، و هند بریتانیا تا سال ۱۸۵۸ توسط کمپانی هند شرقی اداره می‌شد (راج بریتانیا در نتیجه شورش هند بر دفتر هند حکومت می‌کرد)، در حالی که نقش دفتر استعماری در امور قلمرو امپراتوری بریتانیا با گذشت زمان، تغییر کرد.