تأسي

معنی کلمه تأسي در لغت نامه دهخدا

( تآسی ) تآسی. [ ت َ ] ( ع مص ) غمخواری کردن یکدیگر را. تعزیت کردن بعضی بعض دیگر را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
تأسی. [ ت َ ءَس ْ سی ] ( ع مص ) ( از «أس و» ) یکدیگر را به صبر فرمودن. ( تاج المصادر بیهقی )( زوزنی ). || تسلی گرفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || تصبر و تعزی. ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). صبر کردن. ( دهار ). تجلد و تحمل. ( قطر المحیط ). شکیبایی. آرام شدن. || اقتدا کردن بکسی. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). پیروی کردن. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). اطاعت. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). پیروی و متابعت. ( فرهنگ نظام ).

معنی کلمه تأسي در فرهنگ معین

( تأسی ) (تَ أَ سّ ) [ ع . ] (مص ل . ) پیروی کردن ، اقتدا کردن .

معنی کلمه تأسي در فرهنگ عمید

پیروی کردن، اقتدا کردن، تقلید کردن.

معنی کلمه تأسي در فرهنگ فارسی

پیروی کردن، اقتداکردن، تقلیدکردن
( مصدر ) پیروی کردن اقتدا کردن . ۲- شکیب ورزیدن شکیبایی کردن . ۳- ( اسم ) پیروی اقتدا.۴- شکیبایی .
غمخواری کردن یکدیگر را تعزیت کردن بعضی بعض دیگر را .

معنی کلمه تأسي در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تَأسّی به معنی الگو قرار دادن دیگری در عمل است. از این عنوان در بابهای مختلف فقه از عبادات، عقود و غیر آن دو به مناسبت سخن رفته است.
تأسّی در فقه عبارت است از اسوه و مقتدا قرار دادن پیشوایان معصوم علیهم السّلام و پیروی از آنان در اعمال و رفتار.
ضرورت تأسی
گفتار و کردار رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و نیز امامان علیهم السّلام از آن جهت که ظرف مشیت و ارادۀ خداوند متعال هستند، همواره منطبق با خواست و محبّت حضرت حق بلکه عین آن می باشد؛ ازاین رو،خداوند متعال در آیات متعدّدی از قرآن، بندگان را به پیروی از آنان و اطاعت مطلق از اوامر و نواهی ایشان فراخوانده و اعلام کرده است که وجود مبارک رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله الگو و اسوۀ نیکو برای شما است. بدین جهت شکی در محبوبیت و فضیلت تأسّی به معصومان علیهم السّلام در گفتار و رفتار ایشان نیست؛ بلکه تأسّی به آنان به معنای انجام دادن عمل بر وفق عمل ایشان، واجب است؛ بدین معنا که عملی را که آن بزرگواران به عنوان واجب، مستحب یا مباح انجام داده اند، بر امّت نیز واجب است آن عمل را با همان عنوان انجام دهند.
وجوب، استحباب یا اباحه فعل مورد تأسّی
فعلی که از معصوم علیه السّلام صادر شده است اگر وجه آن از نظر وجوب، استحباب یا اباحه معلوم باشد، بحثی نیست و اگر معلوم نباشد و قرائن تعیین کننده نیز وجود نداشته باشد، در اینکه فعل صادر شده دلالت بر وجوب دارد یا استحباب و یا اباحه- به معنای عام نه مقابل وجوب و حرمت- اختلاف است. البتّه اگر عمل، عبادی (قربی) باشد در دلالت آن بر رجحان و افضلیت شکی نیست.
تأسی در کلمات فقها
...
[ویکی فقه] تاسی (فقه). تَأسّی به معنی الگو قرار دادن دیگری در عمل است. از این عنوان در بابهای مختلف فقه از عبادات، عقود و غیر آن دو به مناسبت سخن رفته است.
تأسّی در فقه عبارت است از اسوه و مقتدا قرار دادن پیشوایان معصوم علیهم السّلام و پیروی از آنان در اعمال و رفتار.
ضرورت تأسی
گفتار و کردار رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و نیز امامان علیهم السّلام از آن جهت که ظرف مشیت و ارادۀ خداوند متعال هستند، همواره منطبق با خواست و محبّت حضرت حق بلکه عین آن می باشد؛ ازاین رو،خداوند متعال در آیات متعدّدی از قرآن، بندگان را به پیروی از آنان و اطاعت مطلق از اوامر و نواهی ایشان فراخوانده
آل عمران/سوره۳،آیه۳۱ .
فعلی که از معصوم علیه السّلام صادر شده است اگر وجه آن از نظر وجوب، استحباب یا اباحه معلوم باشد، بحثی نیست و اگر معلوم نباشد و قرائن تعیین کننده نیز وجود نداشته باشد، در اینکه فعل صادر شده دلالت بر وجوب دارد یا استحباب و یا اباحه- به معنای عام نه مقابل وجوب و حرمت- اختلاف است. البتّه اگر عمل، عبادی (قربی) باشد در دلالت آن بر رجحان و افضلیت شکی نیست.
الاصول العامة، ص۲۳۳-۲۳۴.
...

معنی کلمه تأسي در ویکی واژه

پیروی کردن، اقتدا کردن.