بازخیز

معنی کلمه بازخیز در لغت نامه دهخدا

بازخیز. ( اِمص مرکب ) بازخاست. قیامت و روز عدالت. ( ناظم الاطباء ). || ( نف مرکب ) بازخیزنده. از نو بلندشونده :
سگان بیگانه را آواز خیزست
کجا باشد فتاده بازخیز است.میرنظمی ( از شعوری ورق 164 ).

جملاتی از کاربرد کلمه بازخیز

یکی از واضح‌ترین عبارات فرجام‌شناسانه گاتاها، سوشیانت است. این عبارت را در ابتدا احتمالاً به خود زرتشت اطلاق می‌کردند. در گاتاها به آهن گداخته هم اشاره شده‌است که البته در فضای سروده‌های زرتشت مشخص نیست به چه موضوعی اشاره دارد. در نوشته‌های پهلوی که دربارهٔ رودی از آهن گداخته نوشته‌اند که نیکان به آسانی از آن عبور می‌کنند که احتمالاً برپایه همین اشاره‌است. همچنین مشخص نیست که به اندیشه بازخیزش مردگان از مرگ در زمان سرایش گاتاها وجود داشته‌است، یا خیر. لومل معتقد است که یسنه ۳۰٫۷ و ۳۴٫۱۴ به همین موضوع مربوط هستند. زرتشت در یسنه ۳۴٫۱۴ از بخشیده شدن پاداشی آرمانی به «تن و جان» پیروان منش نیک (وهومنه) و اشه سخن رانده‌است.
او در فیلم‌های بازخیز گودزیلا و پیش از این که ناپدید شویم بازی کرده است.