ازکیا

قوام‌السلطنه به کشاورزی و به‌ویژه چای‌کاری علاقه داشت. ابتدا ۲۴ هکتار از باغهای میرزا احمد خان سالار مؤید (صفاری) را در لاهیجان خرید و سپس این زمینها را به ۷۲ هکتار توسعه داد و به کشتزار چای تبدیل کرد. بزرگترین کارخانه چای را هم در بازکیاگوراب گیلان نزدیک بیمارستان سیدالشهدای کنونی با ماشین‌آلات آلمانی ساخت که «کارخانه نو» نامیده شد. خودش هر ساله در فصل برداشت چای به گیلان می‌رفت و در یک طبقه از این کارخانه ساکن می‌شد. پس از مرگ قوام، این کارخانه به پسر خردسالش به ارث رسید اما آن را پسر پیشکارش ابراهیم خان چاردهی اداره می‌کرد تا اینکه پس از انقلاب، کارخانه مصادره شد و به تملک بنیاد مستضعفان درآمد. این کارخانه از اواسط دهه هشتاد خورشیدی تعطیل شد.

حاسد ار نشناسدش کز روی رفعت کیست او پادشاه اتقیا و ازکیا و اصفیاست

شرب من ام الخبائث کی بود من به پاکی می خورم با ازکیا

قوام برای بازکیاگوراب جاده کشید، بیمارستانی ساخت که به نام او نامیده شد اما پس از انقلاب مصادره و نامش به سیدالشهدا تغییر داده شد. او همچنین برای اهالی این روستا، حمام و مدرسه و ده باب خانه برای سکونت کارکنان کارخانه ساخت که این خانه‌ها هم پس از انقلاب مصادره شدند.

جمع، یکسر انبیا و اولیا اصفیا و ازکیا و اتقیا

بر عالم و آدم‌کیا کاخش مطاف ازکیا جنت ز خلقش یک‌گیا دوزخ ز قهرش یک شرر

قال امیّة: المطعمون الطّعام فی السنة الازمة، و الفاعلون للزکوات، و یقال هذه اللّام لام العلة و المعنی یفعلون ما یفعلون للزّکوة ای لیصیروا عند اللَّه ازکیاء.

چنو نامداری نبود ازکیان به آوردگه بود شیر ژیان

از بس مکان که داده و تمکین که کرده‌اند خشنودم از کیای ری و ازکیای ری