آنتیبیوگرام (پزشکی): آزمایشی که در آن آنتیبیوتیکهای مختلفی را در محیط کِشت باکتری قرار میدهند تا حساسیت یا مقاومت باکتری را نسبت به آن بسنجند.
جملاتی از کاربرد کلمه آنتی بیوگرام
آنتی بیوگرام (آزمایشهای حساسیت دارویی) آزمایشهایی است که برای کشف نوع آنتیبیوتیکی انجام میشود که بر میکروبهای مورد نظر مؤثر هستند. این آزمایشها به صورت روتین در آزمایشگاههای میکروبیولوژِی انجام میگیرد.
اصول آنتی بیوگرام بر پایه دو اصطلاح میکروبشناسی است یعنی
بعد از کشت نمونه دریافتی در محیط کشت مناسب، اگر شرایط مناسب باشد و باکتری در نمونه ما باشد، باکتری موجود در نمونه رشد خواهد کرد. بعد از رشد باکتری، از ان لام (مقداری نمونه + سرم فیزیولوژِی) تهیه میکنیم و رنگ آمیزی گرم انجام میدهیم. اگر باکتری ایزوله ما، جز باکتریهای پاتوژن باشد، باید تست آنتی بیوگرام را انجام دهیم. مقداری از نمونه را برداشته و در محیط کشت آنتی بیوگرام کشت میدهیم، سپس دیسکهای آنتی بیوگرامی را روی محیط کشت گذاشته و جواب را بعد از ۴۸ تا ۲۴ ساعت بررسی کرده و نتایج را گزارش میکنیم.
معمولاً آزمایش ادرار همزمان با کشت ادرار و نیز آزمایش آنتی بیوگرام (آزمایش حساسیت باکتریهای رشد نموده به آنتیبیوتیکها) انجام میشود.