خر و بار

به مردن هم نگردد خواجه از حسرت‌کشی فارغ گر از انصاف می‌پرسی خر و بار اینچنین باید

ز گنج جهاندار دینار خواه هم از تخم و گاو و خر و بار خواه

خر و بار تو بار خواهد بود گر سفر زین شمار خواهد بود

گر همه عیسی است در فکر خر و بار خود است

مصلحت کار در آن دیده‌اند کز تو خر و بار تو ببریده‌اند

کیست از دوش کسی باری تواند برگرفت؟ گر همه عیسی است در فکر خر و بار خودست

مران ای ساربان اشتر که اینجا خر و بار و من افتادست در گِل

در آن وادی که بود از سیل اشکم ره پر آب و گل همی دیدم خر و بار است کافتاده است در گل‌ها