شمایل شکن

مورخ بریتانیایی دیارمید مک کولوچ در مطالعه خود در مورد اصلاحات متأخر در انگلستان، ۱۵۴۷–۱۶۰۳ استدلال می‌کند که پس از ۱۵۳۷، «اصلاحات انگلستان با نفرت از تصاویر مشخص می‌شد، همان‌طور که کار مارگارت استون در مورد شمایل شکنی و شمایل هراسی به‌طور مکرر و گویا نشان داده‌است.» در فوریه ۱۵۳۸، Rood of Grace (که چشمان تصاویر مسیح را به صورت مکانیکی به حرکت درمی‌آورد) به عنوان یک کلاهبرداری مکانیکی شناخته و در سنت پل تخریب شد. در ماه ژوئیه، مجسمه‌های بانوی ما از والسینگهام، بانوی ما از ایپسویچ و سایر تصاویر ماریان به دستور کرامول در چلسی سوزانده شدند. در سپتامبر، کرامول سری دوم از دستورات سلطنتی را صادر کرد که دستور تخریب تصاویری را که به آنها هدایای زیارتی اهدا می‌شد، را داد. ممنوعیت روشن کردن شمع‌های نذری جلوی تصاویر قدیسان و سفارش به موعظه کردن علیه تکریم تصاویر و مجسمه‌ها بود. پس از آن، زیارتگاه و استخوان‌های توماس بکت، که به عقیده بسیاری در دفاع از آزادی‌های کلیسا به شهادت رسیده بود، در کلیسای جامع کانتربری تخریب شد.

در۷۳۱ توسط گریگوری سوم شورایی در سنت پیتر فراخوانده شد تا شمایل شکنی را تکفیر کند.