تامس

بندامیر ظاهراً تا قرن یازدهم وضع مناسبی داشته، چنانکه شوشتری به نقل از علامهٔ دوانی در رسالهٔ عرض لشکر، از آن به عنوان کوهی در میان دریایی و جزیره‌ای در میان بحری یاد کرده‌است. تامس مور، شاعر ایرلندی، در یکی از اشعار خود، مناظر اطراف بندامیر و زیبایی‌های آن را ستوده است. اما کلودیوس ریچ در ۱۲۳۷ آن را ویران وصف کرده‌است. روستایی که به همین نام در حاشیهٔ غربی بند واقع شده، دست‌کم از اوایل قرن سیزدهم وجود داشته‌است.

۲۰۱۴: مایکل کیتون در نقش ریگان تامسون – بردمن

گیبس در ۲۸ آوریل ۱۹۰۳، و در سن ۶۴سالگی بر اثر بیماری انسداد حاد روده جان سپرد. مراسم تدفین وی، دو روز بعد و در منزل شخصی او در پلاک ۱۲۱های استریت برگزار و جسد وی در قبرستان گرو استریت به خاک سپرده‌شد. در ماه مه، مراسم یادبودی در آزمایشگاه اسلون برگزار شد. فیزیک‌دان برجسته انگلیسی جوزف جان تامسون نیز در این مراسم حضور داشت.

او از بچگی استعداد زیادی در مهندسی برق از خود نشان می‌داد. اولین اختراع او، در سن ۱۳ سالگی، قوس نور برای روشنایی خیابان بود. بر اساس گزارش، در حدود سن ۱۶ سالگی، او مولد برقی (که آرمیچر زیگزاگ داشت) با کمک ویلیام تامسون (لرد کلوین آینده) ساخت و بعدها دستگاه را ثبت اختراع کرد و دینام فرانتی نام نهاد. او برای برادران زیمنس در چارلتون لندن کارمی کرد و در سال ۱۸۸۲ مغازه‌ای در لندن باز کرد که دستگاه‌های مختلف الکتریکی به عنوان شرکت فرانتی، تامپسون و اینس در آن طراحی می‌کرد.

درک آلتون والکات در سال ۱۹۳۰ در شهر کاستریس در سنت لوسیا متولد شد. پدر او، کارمند و مادرش آموزگار بود. در یک سالگی پدر خود را از دست داد. در آن زمان سنت لوسیا مستعمره امپراتوری بریتانیا بود؛ بنابراین او در مدرسه‌هایی با نظام آموزشی، مانند بریتانیا تحصیل کرده بود، نخستین بار با شعر انگلیسی آشنا شد. والکات سرودن شهر را از کودکی و در سن ۱۴ سالگی آغاز کرد. شعرهای آغازین او تقلیدی از آثار شاعران مدرن انگلستان مانند آدن، لوئیس مک‌نیس و دیلن تامس بودند. او در هجده سالگی، نخستین مجموعه شعر خود را چاپ کرد.

نخستین کتاب ترمودینامیک توسط ویلیام رانکین، که فیزیک خوانده بود و به عنوان استاد مهندسی مکانیک و عمران در دانشگاه گلاسکو کار می‌کرد، در سال ۱۸۵۹ منتشر گردید. هم‌زمان قانون اول و قانون دوم ترمودینامیک در دهه ۱۸۵۰ میلادی بر اساس کارهای رانکین، رودلف کلاوزیوس و ویلیام تامسون نگاشته شد.

در فلسفهٔ اخلاق او از جمله بابت مقالهٔ «دلایلِ درونی و بیرونی» اش (۱۹۷۹) معروف است، که در آن استدلال می‌کند که دلایلِ شخص برای عمل همگی درونی هستند به این معنا که (مطابق توصیف تامس نیگل) «دلایل برای عمل لاجرم از انگیزه‌هایی نشأت می‌گیرند که شخص از قبل دارد؛ دلایل نمی‌توانند، فقط از طریق نیروی استدلال، خود به خود انگیزه ایجاد کنند».

تامس فاولر ماشین کولاسوس را برای رمزگشائی دستگاه لورنتز آلمان می‌سازد که در آن از لامپ الکترونیک استفاده شده‌است.

تامس گوردون (۱۱ مارس 1918 – ۲۶ اوت ۲۰۰۲) یک روانشناس بالینی آمریکایی و همکار کارل راجرز بود. او به عنوان یک پیشگام در تدریس مهارت‌های ارتباطی و روش‌های حل اختالف والدین، معلمان، رهبران، زنان، جوانان و فروشندگان شناخته شده‌است. مدل توسعه یافته او به عنوان مدل گوردون یا روش گوردون شناخته شد، یک سیستم کامل و یکپارچه برای ایجاد و حفظ روابط مؤثر.