خربزه دانه

در همين فكر و خيال بود كه ناگهان بادى شديد وزيد و گردوئى با شدت بر سرشفرود آمد. از درد به خود پيچيد و ناليد و به پيشگاه خداوندمتعال عرضه داشت : اى خداى حكيم ، تو از هر اشتباهى منزهى و خطا به ساحت مقدس تو راهندارد. اشتباه از من بود، زيرا اگر اين دانه گردو با اين سختى به اندازه خربزه ياهندوانه بود، الان من ديگر زنده نبودم .

در يكى از كتابهاى تاريخى - كه بدان اعتماد دارم - ديدم كه : عبدالله بن طاهر براى(واثق ) خربزه از مرو به بغداد فرستاد در رى ، خربزه ها را پاكيزه كردند فاسدشده هايشان را به دور انداختند. مردم رى ، دانه هاى آن را برگرفتند. و كاشتند واصل خربزه خوب آنان ، همانست . و هر سال پانصد هزار درهم در كشت آن ، هزينه مى كنند.

ابن بیطار، گیاه‌شناس و داروساز سده سیزدهم، مفصل‌ترین توضیحات در مورد انزروت را بر اساس منابع یونانی و اسلامی و همچنین مشاهدات خود گرد آورده‌است. وی اعتقاد دارد صمغ انزروت باعث تحلیل رفتن چرک آبسه‌های عفونی و مانع بلوغ تومورها می‌شود، مخاط و لثه زرد را از بین می‌برد و درمانی برای التهاب چشم، به خصوص پلک‌های جمع شده و ترشح بیش از حد چشم است. صمغ همین‌طور یک ضد عفونی کننده قوی است، اما باعث ریزش موها نیز می‌شود. بهترین صمغ انزروت از دانه‌های خرد شده سفید مخلوط شده با روغن گردو تشکیل شده‌است. این صمغ را می‌توان با داروهای دیگر (از جمله ساگاپنوم، میرووبالانوم، سگل، مقل و غیره) در هم آمیخت. اما مصرف زیاد آن می‌تواند کشنده باشد؛ بنابراین، میزان مصرف نباید بیش از ۲٫۲۵ درهم (حدود ۶٫۵ گرم) باشد. با این حال، ابن بیطار اظهار می‌کند که زنان مصری بلافاصله پس از حمام، بیش از ۱۰۰ گرم صمغ انزروت همراه با خمیر خربزه زرد، به امید افزایش فربگی مصرف می‌کنند.