استپ علفی

بیابان پاتاگونیا، بزرگترین بیابان آرژانتین و از نظر گستردگی، چهارمین بیابان بزرگ جهان است که زمینی به مساحت ۶۷۳۰۰۰ کیلومتر مربع را می‌پوشاند. بخش بزرگی از این بیابان در آرژانتین و بخش کوچکی از آن در شیلی قرار دارد. بیابان پاتاگونیا در منطقهٔ پاتاگونیا جنوب آرژانتین، از غرب به رشته کوه آند و از شرق به اقیانوس اطلس محدود است. بخش مرکزی استپ تا غرب آن، با درختچه و گیاهان علفی پوشانده شده‌است هرچه به سمت مناطق با ارتفاع بیشتر می‌رویم پوشش گیاهی از بوته به سمت گندمیان می‌رود.

بخش‌های بیرونی‌تر برینگیا که اکنون بخشی از آلاسکا و شرق روسیه را تشکیل می‌دهند به احتمال زیاد استپ‌های علفی خشک‌تری بوده‌اند که ماموت‌های پشم‌آلود و ببرهای چاقودندان و دیگر حیوانات شکارچی در آن زندگی می‌کردند. این منطقه دو منبع اساسی دارد که دیگر مناطق قطبی فاقد آن هستند: «گیاهان چوبی برای ایجاد آتش» و «حیواناتی برای شکار».

۶۷ درصد از قلمرو پوشش گیاهی برهنه یا کم است. ۹ درصد بوته زار، ۸ درصد گیاهی علفی و ۹ درصد زمین زراعی است. زیر ۱۵۰۰ متر، با درختچه‌های استپ پوشیده شده است. از ارتفاع ۱۵۰۰ تا ۲۰۰ متری جنگل‌های روباز کوهستانی شامل بنه، سرده بادام، زرشک یافت می‌شود. پایین‌تر از این ارتفاع سرده پیچ امین‌الدوله، درمنه پیدا می‌شود. در ارتفاعات بالاتر یک منطقه از درختان سخت‌برگ (برس چوبی با برگ‌های سخت) وجود دارد.